Ποιος είπε ότι ο χρόνος καθορίζει την εξέλιξη των μουσικών τάσεων; Ποιος πιστεύει ότι από την περίοδο του θρύλου της rock n’ roll σκηνής υπήρχε ηλεκτρονική μουσική; Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ένας electronic / disco ύμνος των 80s αποτελεί σημείο αναφοράς στα underground clubs ακόμη και σήμερα;
Βρήκαμε μερικά ανεξίτηλα διαμάντια στην δισκοθήκη μας και σας τα παρουσιάζουμε (σε τυχαία σειρά)!
Jean-Michel Jarre, Equinoxe (1978)
O Jean Michel Jarre είναι ο γιος του Maurice Jarre – ο διάσημος συνθέτης ταινιών πίσω από τον Lawrence της Αραβίας, τον Doctor Zhivago κλπ. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με την επανάσταση στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή με δύο δίσκους άλμπουμ μουσικής από synthesizer δημιούργησε τάσεις, έκανε ρεκόρ σε ζωντανές συναυλίες (με ένα εκατομμύριο ανθρώπους στο Παρίσι) και πώλησε δεκάδες εκατομμύρια άλμπουμ!
Giorgio Moroder – Chase (1978)
Το Chase ήταν ένα ηλεκτρονικό κομμάτι από τον Giorgio Moroder – βραβευμένο με όσκαρ – από την Ακαδημία soundtrack για το άλμπουμ Midnight Express (1978), που κυκλοφόρησε ως maxi single. Παρόλο που αρχικά χαρακτηρίστηκε ως ντίσκο, το τραγούδι θεωρείται, μαζί με το “I Feel Love” της Donna Summer, πρωτοπόρος του genre hi-NRG ύφους που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η μουσική παραγωγή δημιουργήθηκε από τον Giorgio Moroder με τον Harold Faltermeyer.
Ο Giovanni Giorgio Moroder είναι ένας σημαντικός Ιταλός παραγωγός δίσκων, τραγουδοποιός, εκτελεστής και DJ. Το Moroder συχνά πιστώνεται με την πρωτοποριακή synth disco και την ηλεκτρονική χορευτική μουσική.
Cerrone – Supernature (1977)
Το “Supernature” ήταν το βασικό κομμάτι του άλμπουμ Cerrone του 1977, Supernature (Cerrone III). Μαζί με τα κομμάτια “Give Me Love” και “Love Is Here”, το τραγούδι έφθασε στο νούμερο ένα στα δισκογραφικά / χορευτικά charts στις αρχές του 1978. Το τραγούδι έχει ένα περιβαλλοντικό θέμα, προσπαθώντας να φανταστεί ένα μέλλον στο οποίο η χρήση τεχνητών χημικών στη γεωργία έχει προκαλέσει «πλάσματα που προέρχονται από κάτω» να αναδυθούν και να «πάρουν τη γλυκιά εκδίκησή τους» κατά της ανθρωπότητας! Ο ήχος που οραματίστηκε ήταν σαφώς πολύ μπροστά από την εποχή του!
The Alan Parsons Project – SIRIUS (1982)
Το “Sirius” είναι ένα τραγούδι του 1982 από την βρετανική ροκ μπάντα The Alan Parsons Project από το άλμπουμ Eye in the Sky. Είναι ένα εισαγωγικό μουσικό κομμάτι διάρκειας 1:54 λεπτού που προηγείται του κομματιού “Eye in the Sky” στην αρχική εγγραφή. Από τη δεκαετία του 1990 και εξής, το “Sirius” έχει καταστεί βασικό στοιχείο μουσικής εισόδου πολλών κολεγίων και επαγγελματικών αθλητικών εκδηλώσεων σε όλη τη Βόρεια Αμερική.
Popcorn Song – Gershon Kingsley (1969)
Το “Popcorn” ήταν ένα πρώιμο synth-pop instrumental, το οποίο συνέθεσε ο Gershon Kingsley το 1969 και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο άλμπουμ του Music to Moog By. Ο τίτλος μπορεί να αναφέρεται στον σύντομο ή ακανόνιστο ήχο “popping” που χρησιμοποιείται, ή στην ποπ μουσική. Το 1972, η επανεγγραφή του “Popcorn” από το συγκρότημα Hot Butter ήταν ένα τεράστιο χτύπημα σε πολλές χώρες. Το κομμάτι έχει καλυφθεί από μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών.
Art of Noise – Moments in Love (1983)
Το “Moments in Love” ήταν το τρίτο single από το πρωτοποριακό σε ήχους συγκρότημα των 80s Art of Noise. Αγαπημένη εισαγωγή προγράμματος στις disco της εποχής, άφησε το στίγμα του στα 90s!
Donna Summer – I Feel Love (1977)
To “I Feel Love ” ήταν κορυφαίο τραγούδι της αξέχαστης Donna Summer, με παραγωγή του Giorgio Moroder και του Pete Bellotte, το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο άλμπουμ της Remember Summer, 1977. Το τραγούδι έγινε δημοφιλές κατά τη διάρκεια της Disco περιόδου και αναγνωρίζεται ευρέως ως ένας από τους πιο σημαντικούς δίσκους που έγιναν ποτέ , προερχόμενος από την ηλεκτρονική χορευτική μουσική. Ο Ιταλός παραγωγός Moroder περιέγραψε τη δουλειά του μαζί με την Donna Summer ως το πραγματικό ξεκίνημα του ηλεκτρονικού χορού “. Το 2011, το τραγούδι μπήκε επίσημα στο Βρετανικό Εθνικό Μητρώο Καταγραφής ως πολιτισμικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικό” .
Vangelis Heaven and Hell (1975)
ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης είναι γνωστός για τις παραγωγές του στις ταινίες, Chariots of Fire και Blade Runner μεταξύ τους. Αλλά η μουσική του στη δεκαετία του ’70 εξελίχθηκε από το πέρασμα στο προοδευτικό ροκ κίνημα, μετά ηλεκτρονικής απόχρωσης. Το Heaven And Hell είναι τόσο ηλεκτρονικό όσο και κλασσικό-κλίνει: περιλαμβάνει μια χορωδία και έχει ήχους που δείχνουν τις μελλοντικές συμφωνικές προθέσεις του Vangelis στην μετέπειτα καριέρα του.
Το “part3” έγινε γνωστό ως το θέμα της τηλεοπτικής σειράς Cosmos του Carl Sagan. Ο Vangelis γνώριζε ξεκάθαρα ένα τραγούδι όταν έγραψε ένα: ακούστε το τέλος αυτού του κομματιού … θα μπορούσες να το αποκαλέσεις και demo πρόωρη έκδοση του τι θα γίνει αργότερα ως το main θέμα στo Chariots of Fire!
Jan Hammer – Crockett’s Theme (1986)
Kι επειδή μιλήσαμε για τηλεόραση, σειρές και μουσική, ποιος έχει ξεχάσει το κομμάτι αυτό που αποτέλεσε ωδή στον πρωταγωνιστή Don Jonshon! O Τσέχο-Αμερικάνος δημιουργός του κομματιού, πήρε βραβείο Grammy για την σύνθεση αυτή!
Kraftwerk – The Robots (1978)
Ότι να πούμε για τους Kraftwerk είναι πολύ λίγο… Απλά σκεφτείτε ότι πριν από λίγους μήνες εμφανίστηκαν σε ένα κατάμεστο Κλειστό στάδιο της Αθήνας και ενθουσίασαν χιλιάδες πλήθη… Παρακάτω ένα εξαιρετικό άρθρο – αφιέρωμα τα λέει όλα! Απλά να πούμε ότι το Robots έφερε επανάσταση στα τέλη των 70s
William Orbit – Water From A Vine Leaf (1993)
90s στον κόσμο! Παντού MTV, παντού επανάσταση στις νέες τάσεις των ήχων, παντού κάτι το καινούργιο! Στην Ελλάδα και την Αθήνα το ιδιωτικό ραδιόφωνο κάνει τα μαγικά του στα FM! Στον τεράστιο ΚΛΙΚ FM της περιόδου εκείνης, ένας κύριος William Orbit παίζει πολύ, πάρα πολύ και τα τηλέφωνα στους ραδιοφωνικούς παραγωγούς σπάνε για να μάθουν ποιος είναι αυτός ο ύμνος…
Depeche Mode – Enjoy the Silence (1990)
Στις 16 Ιανουαρίου του 1990 ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα οι Depeche Mode θα κυκλοφορήσουν το καλύτερο album στην καριέρα τους, το “Violator” με όλα τα κομμάτια να είναι ένα κι ένα, αλλά το “Enjoy The Silence” να ξεχωρίζει… Το κομμάτι έγινε χρυσό πιστοποιημένο σε πωλήσεις στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, ενώ κέρδισε το Best British Single στα Βραβεία BRIT του 1991.
Robert Miles – Children [Dream Version] (1996)
Σε μια δεκαετία που οι DJs άρχισαν να παράγουν και να παράγουν … ένα κομμάτι έμελλε να μείνει ιστορικά χαραγμένο ως από τα πιο αναγνωρίσιμα της μουσικής περιόδου! Το Children του Ιταλού Robert Miles, που πρόσφατα “εφυγε” παραμένει στις καρδιές όλων!
Υπάρχουν κι άλλα κομμάτια, πολλά και κλασσικά! Σημεία αναφοράς αναμνήσεων αλλά κυρίως θύμησης, βάση της μοναδικότητας του ήχου και την μπροστά από την εποχή τους επίδραση στο κοινό! Ας μην τα ξεχνάμε και να τα ακούμε συχνά, καθώς αποτέλεσαν το introduction στην ηλεκτρονική κουλτούρα του σήμερα!