Μιλώντας για την pop μουσική, θα μπορούσαμε μεταξύ άλλων να την χαρακτηρίσουμε ως το μουσικό είδος που δεν έχει ξεκάθαρη ”ταυτότητα”. Εξ ορισμού είναι το είδος που ακολουθεί το εκάστοτε μουσικό ”ρεύμα”. Εξαίρεση αποτελούν μερικοί καλλιτέχνες οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους μέσα από αυτή την μουσική. Άνθρωποι που δεν ακολούθησαν μόδες, αλλά τις δημιούργησαν. Άλλοι ιδιαίτερα γνωστοί στην χώρα μας (π.χ. Elvis Prisley, Beach Boys, Michael Jackson, Prince, George Michael, Madonna) και άλλοι όχι και τόσο, ιδιαίτερα στις νέες γενιές. Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα είναι οι Kraftwerk.
To 1970 στο Düsseldorf της Γερμανίας (η οποία ακόμα μάζευε τα κομμάτια πολιτισμού, περηφάνιας και αξιοπρέπειας που είχε απωλέσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) oι φοιτητές αρχιτεκτονικής Ralf Hütter και Florian Sneider δημιουργούν το συγκρότημα που έμελλε να ταράξει την pop μουσική και να εισάγει την ηλεκτρονική μουσική σε ένα πιο commercial επίπεδο.
Ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ως μέλη σε μία krautrock μπάντα εν ονόματι Organisation, η οποία διαλύθηκε μετά την εμπορικά αποτυχημένη κυκλοφορία του πρώτου (και τελευταίου) δίσκου τους, Tone Float. Ωστόσο μερικά χρόνια αργότερα οι δύο φίλοι επανενώθηκαν και ξεκίνησαν να πειραματίζονται εκ νέου πάνω στις μουσικές τους. Οι πρώτοι δύο δίσκοι τους ως Kraftwerk ( ”Kraftwerk” – 1970 , ”Kraftwerk 2” – 1972) είχαν μία experimental rock προσέγγιση, χωρίς όμως να ακολουθούν ακριβώς την λογική του είδους με την κιθάρα και τα φωνητικά σε πρώτο ρόλο.
Tο γεγονός πως και οι δύο ήταν εξαιρετικοί μουσικοί , έχοντας σπουδάσει σε ωδεία κλασικής μουσικής (Sneider – φλάουτο, βιολί, / Hütter – Οrgan), σε συνδυασμό με το γενικότερο κλίμα πειραματισμού που επικρατούσε στην μουσική βιομηχανία εκείνη την εποχή, τους επέτρεψε να ”πειράξουν” τον φυσικό ήχο των οργάνων τους διατηρώντας παράλληλα ένα ενδιαφέρον μουσικό περιεχόμενο. Αυτοσκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν κάτι νέο, που να μην μιμείται ή να θυμίζει κάποιον άλλο καλλιτέχνη και να εμπεριέχει την γερμανική φιλοσοφία και αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα.
Το τρίτο τους album με τίτλο ”Ralf und Florian” (1973) ήταν το πρώτο ξεκάθαρο δείγμα της εξέλιξης που θα είχαν οι Kraftwerk μελλοντικά. Μεγαλύτερη έμφαση στα synthesizers και τα drums και φυσικά η πρώτη χρήση ενός ”πρωτόγωνου” vocoder παγκοσμίως !
Και ενώ η εξέλιξη του συγκροτήματος περιοριζόταν στα σύνορα της Γερμανίας, με σκόρπιες εμφανίσεις και μικρό ποσοστό του κοινού να τους ακολουθεί, φτάνοντας στο 1974 αρχίζει η διεθνής αναγνώριση. Με την κυκλοφορία του θρυλικού “Autobahn“, οι Γερμανοί καταφέρνουν να φτάσουν νο 5 στο αμερικάνικο Billboard. Το album αυτό έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους. Ήταν η τελευταία δισκογραφική δουλειά του σπουδαίου sound engineer / producer Conny Plank πριν φύγει από την ζωή. Οι Kraftwerk ξεφεύγουν τελείως από τον αρχικό τους ήχο, έχοντας αναβαθμίσει τον εξοπλισμό τους με synthesizers τελευταίας τεχνολογίας (όπως το Minimoog και το EMS Synthi AKS) και μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες δείχνουν το ενδιαφέρον τους για αυτό το περίεργο ηχητικό σύνολο. Έτσι, η μπάντα αρχίσει να αποκτά έναν εύλογο αριθμό live εμφανίσεων και προστέθηκαν σε αυτήν δύο νέα ενεργά μέλη (ο Wolfgang Flür, o οποίος μέχρι εκείνο το σημείο απλώς βοηθούσε το σχήμα στις πρόβες και ο Karl Bartos) καθώς και κάποιοι επιπρόσθετοι μουσικοί (κυρίως για το live performance).
Aυτή η νέα και ιδιαίτερη προσέγγιση στην δημιουργία μουσικής, αρχικά βρήκε αρνητική απήχηση στον καλλιτεχνικό κόσμο. Κυριαρχούσε η άποψη πως ένα μουσικό κομμάτι που βασίζεται στον ηλεκτρονικό – computer ήχο δεν μπορούσε να βγάλει το ίδιο συναίσθημα με ένα κομμάτι παιγμένο με φυσικά όργανα. Την άποψη αυτή ανέτρεψαν κορυφαίοι καλλιτέχνες, οι οποίοι όχι μόνο αποδέχθηκαν αυτή την προσέγγιση, αλλά ξεκίνησαν και να την εισάγουν στην δική τους μουσική. Οι Ultravox και κυρίως ο Brian Eno και ο David Bowie αποτελούν μερικά κλασικά παραδείγματα. Μάλιστα, ο κιθαρίστας και συνθέτης των Smith, Johnny Marr είχε πει πως : “Αρχικά δεν μπορούσα να τους θεωρήσω καν συγκρότημα. Μέχρι την στιγμή που ο Bowie άρχισε να τους αναφέρει σε συνεντεύξεις του”.
Με τα χρήματα που αποκόμισαν από τις πωλήσεις και το tour του ”Autobahn” σε Αμερική, Καναδά και Ηνωμένο Βασίλειο, η μπάντα αποφάσισε να επενδύσει σε ένα πλήρες update του personal studio και να σταματήσει να αναθέτει σε άλλους παραγωγούς την τεχνική δουλειά για τα κομμάτια που έγραφε.
Το 1978 αποτελεί άλλη μία χρονιά σταθμό τόσο για τους Kraftwerk όσο και για τους λάτρεις της Ηλεκτρονικής Μουσικής. Η κυκλοφορία του δίσκου ”The Man Machine” κορυφώνει την μπάντα στην βιομηχανία της δισκογραφίας. Ιδιαίτερη προσοχή κερδίζει το κομμάτι ”The Robots” (”Die Roboter”) . Το drum loop, η σύνθεση, ο τρόπος χρήσης των φωνητικών, το ορίζουν ως το πρώτο techno κομμάτι στην ιστορία! To περιεχόμενο του αναφέρεται στο πως η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η χρήση της από τον άνθρωπο μπορεί να ωφελήσει την ζωή μας. Το 1991, κυκλοφορεί σε ένα re – issue version στο album ”The Mix”.
Στην πορεία των χρόνων οι Kraftwerk κυκλοφόρησαν άλλα 3 albums (”Computer World” – 1981, ”Electric Café” – 1986, “Tour de France Soundtracks” – 2003), ενώ πριν το ”Τhe Man Machine” είχαν προηγηθεί άλλα 2 (”Radio Activity” – 1975, Trans – Europe Express” – 1977).
Αν επιχειρούσαμε να αναλύσουμε τους παράγοντες που έκαναν την μπάντα αυτή να γράψει την δική της ιστορία, θα έπρεπε να εξετάσουμε την φιλοσοφία που είχε εξαρχής σε όλα τα επίπεδα. Δεν επέλεξαν να ακολουθήσουν την περπατημένη, αλλά να φτιάξουν την δική τους μόδα. Σε αυτό σαφώς έπαιξε ρόλο και η εποχή, οπού τα νέα ακούσματα είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν αποδεκτά συγκριτικά με την σημερινή τυποποιημένη και καθόλου ”ανοιχτή” περίοδο που ζούμε. Παρά το γεγονός πως οι περισσότεροι μουσικοί της εποχής είτε δεν καταλάβαιναν είτε αρνούνταν να δεχθούν την φρέσκια οπτική τους , δεν πτοήθηκαν. Για την ακρίβεια μέχρι και σήμερα από την μπάντα έχουν περάσει γύρω στα 20 άτομα, από τα οποία τα 14 έχουν φύγει γιατί αρνούνταν να δεχθούν την χρήση της τεχνολογίας ως βασικό μουσικό όργανο ! Μέσα από την μουσική τους εξέφρασαν με τον δικό τους τρόπο την άποψή τους για τον κόσμο. Ιδιαίτερα στα πρώτα τους κομμάτια περνούν μία πολύ έντονη πολιτική θέση, εναντίον του Πολέμου στο Βιετνάμ, το εθνικιστικό φρόνημα που υπήρχε στην Γερμανία και τις επεκτατικές πολιτικές των δύο αντιμαχώμενων δυνάμεων του Ψυχρού Πολέμου , Αμερικής και Ρωσίας. Επιπροσθέτως, ακόμα και όταν ο Bowie, ο Iggy Pop , ο Brian Eno και άλλα ”τέρατα” της εποχής τους πρότειναν να συνεργαστούν είτε δισκογραφικά είτε σε tour, παρά τον αμοιβαίο σεβασμό τους για αυτούς αρνήθηκαν. Ο λόγος; Ένας και μοναδικός. Δεν ήθελαν να χαλάσουν την καλλιτεχνική τους μοναδικότητα και να την αναμείξουν με άλλα είδη μουσικής!
Οι Kraftwerk αναμφίβολα έχουν γράψει το δικό τους κεφάλαιο στην μουσική ιστορία του 20 αιώνα . Με τον τρόπο τους και την εφευρετικότητά τους, έφεραν στον κλάδο της ηχοληψίας και της κατασκευής μουσικών οργάνων μία σειρά από δικές τους πατέντες και χειροποίητες συσκευές που άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας. Πρωτοπόρησαν στην χρήση γραφικών και οπτικών μέσων συνδυαστικά με το live perfomance . Ο ήχος τους και η φιλοσοφία τους αποτέλεσε την αφετηρία για πολλά σύγχρονα μουσικά είδη (Pop, Synthpop, Post – Punk, Dance, Electronica κ.α.). Και παρά το γεγονός πως από το αρχικό σχήμα έχει μείνει μόνο ο Hütter (ο Schneider, o Flür και ο Bartos έχουν αποχωρήσει), ακόμα και σήμερα το να τους δεις live αποτελεί μία μοναδική εμπειρία !
