Πόσες φορές όταν είσαι μπροστά σε ένα booth και παρακολουθείς τον παλιό και έμπειρο DJ δε σκέφτεσαι και λες, τους χορεύει με την εμπειρία του και αντίστοιχα, όταν είσαι μπροστά σε ένα εκρηκτικό πιτσιρικά που με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη και τη συνοδεία ένθερμων fans της παρέας απογειώνει ένα dancefloor…
O Παλιός είναι αλλιώς, αλλά και ο νέος είναι ωραίος στο σήμερα!
«Σήμερα» όμως αυτή είναι η μαγική λέξη!
Η πρώτη μου επαφή με το DJing έγινε το 1987 με πικάπ και στη συνέχεια με MK2! Μπήκα στον χώρο γιατί λάτρεψα τη μουσική και ένιωσα τον DJ ως τον πρεσβευτή μεταφοράς του ήχου, του συναισθήματος και της διασκέδασης και είχα/έχω προσωπική εμπειρία παιξίματος από 2πλό κασετόφωνο, πικάπ, CDs, Controllers, CDJs και στικάκια… άρα επιτρέψτε μου να έχω άποψη!
Διαφωνώ σε πολλά που ένθερμα υποστηρίζει η μια πλευρά – των παλιών – με μεγάλη μερίδα «συμμαθητών» σαραντάρηδων και πάνω σε ηλικία. Κυρίως για τον αφορισμό της τεχνολογικής ύπαρξης του σημερινού DJing, όσο και για τη γενιά που μπαίνει «τώρα» ή μπήκε κάποια χρόνια νωρίτερα στον χώρο του επαγγέλματος, πολλές φορές και με άσχημους ή και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
Δε θα πάψει κανείς να λέει και να αναγνωρίζει πιθανά, τι τέλειο που ήταν το βινύλιο, η εκπαίδευση του φυσικού beatmaching με το αυτί, το παίξιμο του σετ με τα MK2, η υπέροχη εποχή που έκανες μάχη για να αγοράσεις τα καλά βινύλια και να υπερέχεις έτσι από τον άλλο DJ. Αλλά αγαπητοί, πέρασε η εποχή αυτή, εξελίχθηκε, ανανεώθηκε… Ακόμη κι εσύ που το υποστηρίζεις αυτό σήμερα, κάποτε οδηγούσες ή έμαθες την οδήγηση σε ένα fiat 100σταράκι, αλλά σήμερα επιλέγεις το ανανεωμένο και φουλ προηγμένο τεχνολογικά fiat 500 (την έκανα τη διαφήμιση!) Και αυτό επίσης αποδεικνύεται από μόνο του αν σκεφτεί κανείς πως το εξελιγμένο και πανάκριβο σήμερα MK2 κουβαλάει πάνω του ψηφιακό tempo και τεχνολογικά προηγμένες υπηρεσίες.
Το να ζούμε συνέχεια σε μια εποχή σύγκρισης του ποιος είναι καλύτερος DJ, αυτός που έπαιζε με δίσκους και πικάπ ή ο πιτσιρικάς που χρησιμοποιεί controller και laptop είναι μια λάθος προσέγγιση με ανώριμη σκέψη ειδικά από τους μεγαλύτερους.
H αγάπη για τη μουσική είναι η ουσία!
Η μαγεία που προσφέρει το DJing από το booth και το συναίσθημα απογείωσης και αδρεναλίνης μόλις κάνεις την αλλαγή και ακούσεις το «ΟΟΟΟ!!!!» του κοινού είτε παίζεις σε café, bar, club, ακόμη και σπιτικό party!
Η εξέλιξη και η αμεσότητα του τώρα, έφεραν τεχνολογικές ευκολίες στο να μαθαίνεις στα μηχανήματα πιο εύκολα και απλά, όσο και στο να «φαίνεσαι» και να προωθείς τη δουλειά σου. Κάποτε το έκανες στο παρελθόν με πληρωμένη διαφήμιση του flyer που έγραφε τη disco με το DJ όνομα στα περιοδικά, σήμερα το κάνεις στο facebook. Το θέμα για μένα είναι το λεγόμενο “καλάμι” κι όχι κάτι άλλο. Το κρίσιμο σημείο που δουλεύεις για να προχωρήσεις σαν DJ ή που το κάνεις εικονικά χτίζοντας μόνο τη social εικόνα σου, απλά για να περάσεις εφήμερα καλά, να βγάλεις χαρτζιλίκι, άντε και για να βγάλεις κάνα γκομενάκι!
Αυτό είναι για μένα το σημαντικότερο στη διαφορά ενός DJ από τα 80s – 90s και του σημερινού. Το σήμερα παρέχει ευκολία πλεονασμού θέσεων, ενώ στο χτες τα πράγματα, όσο και οι “μάχιμοι” ήταν σαφώς λιγότεροι.
To ζήτημα είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις (παρελθόν ή παρών) κρίνεσαι ή κρινόσουν στο «γήπεδο» κι όχι κάπου αλλού, όπου φυσικά μπορεί να μετράει η αξιοκρατία πρώτα, γιατί το μικρόβιο της οικονομικής κρίσης και η πτώση των κοινωνικών κριτηρίων και θεσμών έφεραν πολλαπλές αλλαγές και στο DJing, την επιλογή των κατάλληλων, τα μεροκάματα, το άνοιγμα σε μαγαζιά που παίζουν διαφορετικά είδη μουσικής κτλ.
Το ξεκάθαρο και ενωτικό μήνυμα είναι ότι οι χτεσινοί DJs πρέπει να αγκαλιάσουν τη σημερινή γενιά. Ο Έλληνας DJ του 2017 είναι γεμάτος ταλέντο, όρεξη και διάθεση να πρωταγωνιστήσει. Οι έμπειροι του χτες, πρέπει να προσεγγίσουν τους «άπειρους» του σήμερα και να τους μεταφέρουν ώριμα και όμορφα την δική τους προσέγγιση, τις γνώσεις τους και την διαφορετικότητα από το πέρασμα της δικής τους εποχής. Όχι να τους τρολάρουν…
Συμπεριφορές και δόγματα του τύπου DJ είσαι μόνο αν μπορείς να μιξάρεις με πικάπ, είναι τουλάχιστον αδιάφορα, διότι αντίστοιχα οι δυνατότητες της σημερινής «οπλοφορίας» π.χ. του CDJ2000nxs2, ή ενός καλού dj controller είναι τόσο ανώτερες που κάνουν πολλούς μεγαλύτερους να κοκκινίζουν, διότι δεν τα δοκίμασαν ποτέ (για να το διαπιστώσουν) ή είναι τόσο οπιστοδρομικοί που δε θα το δεχτούν ποτέ μια τέτοια άποψη.
Υπάρχουν πολλαπλά παραδείγματα «ώριμων» ή και επώνυμων 80s/90s/00s DJs (π.χ. Roger Sanchez, Erick Morillo, Carl Cox ή ο Έλληνας George Siras) που ήταν ένθερμοι οπαδοί των πικάπ και που πρωταγωνιστούν ακόμη και σήμερα παίζοντας με CDs ή controllers δείχνοντας με τον τρόπο αυτό, πως η ακομπλεξάριστη ταύτιση με κάτι που η εξέλιξη άλλαξε λογικά από μόνη της, είναι ο κατάλληλος τρόπος που ένας DJ από το χτες – πρέπει να πορεύεται στο σήμερα.
Τέλος, ο Έλληνας DJ του σήμερα, υπάρχει στο εξωτερικό και κάνει θαύματα… Παραδείγματα όπως ο Mihalis Safras με αξιόλογη καριέρα στο εξωτερικό, που κέρδιζε ένα τόσο αναγνωρισμένο βραβείο όπως αυτό του “Best Newcomer” από τα Ibiza Awards. Καλλιτέχνες όπως οι Detlef, Aero Chord, Mikael Delta, Argy και αρκετοί ακόμη που δεν θέλω να αναφέρω (μήπως ξεχάσω κάποιους), ζουν δουλεύουν και κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, σε διαφορετικό στυλ DJing προσέγγισης από τις γενιές του 80 & 90.
Ας μη συνεχίσουμε αυτή την χαζή κόντρα τύπου «Αθηναίοι – Θεσσαλονικείς» κι ας βάλουμε ένα χεράκι όλοι, ειδικά οι μεγαλύτεροι για να πάει μπροστά ο χώρος με ποιότητα και υπομονή!
Γιατί DJ θα είσαι και θα παραμένεις για πάντα στο μέλλον με μουσική και τεχνολογία!