Μια φορά κι ένα καιρό πριν από δύο δεκαετίες (τουλάχιστον!) ο φίλος μου και πνευματικός μου προμηθευτής δίσκων ο Γιώργος Κανέλλης του DISCOBOLE με πήρε παράμερα στο κατάστημα της Ιπποκράτους και … (μη πάει το μυαλό σας σε τίποτα πονηρό)!!!
… με ενημέρωσε για κάτι που μέχρι τότε ναι μεν ήταν μαγικό (εννοώ τη διαδικασία – ιεροτελεστία, του να κλείσεις ραντεβού στο δισκάδικο για να ακούσεις – αγοράσεις, τις νέες παραλαβές βινυλίων), αλλά που βρε αδερφέ είχε μόνιμα το route Κολιάτσου – Παγκράτι!
– Κυριάκο μου είπε, πες ότι βλέπω λίγο ταλέντο, λίγο παραπάνω ψάξιμο, λίγο οικονομική επιφάνεια (λόγω DJ residency), μήπως πρέπει να περάσεις στο επόμενο level?
– Πιο δηλαδή, έγνεψα γεμάτος απορία – ανυπομονησία για την απάντησή του…
– Θεωρώ, μου είπε ο καλός μου φίλος, ότι πρέπει να ξεκινήσεις να πηγαίνεις εξωτερικό, να χωθείς μέσα στις κατακόμβες των δισκάδικων και να ανακαλύψεις χρυσάφι, να ψαχτείς για νέους ήχους, νέες επιτυχίες και να προχωρήσεις…
Ήταν Δεκέμβριος του 1996 θυμάμαι 20+ ομορφόπαιδο, όταν πήρα για πρώτη φορά το αεροπλάνο για βινυλιο εξόρμηση στο εξωτερικό και ειδικά στη Μέκκα του Ευρωπαϊκού βινυλίου (και ξεκινήματος των cds τότε) το Λονδίνο!
Προορισμός το Soho, η underground γειτονιά στο κέντρο του Λονδίνου με τις πολλές ευκαιρίες να βρεις φοβερές μουσικές στο δρόμο, στα μικρά bars και φυσικά στα δισκάδικα! Θυμάμαι ακόμα με ανατριχίλα το πρώτο ταξίδι μου εκεί! Στη διάθεση μου είχα μόνο 3 μέρες των ρεπό μου, αλλά αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το γεγονός ότι ήταν γεμάτες από κάθε άποψη! Πρωινό ξύπνημα με το typical English breakfast και τα all time classic φασόλια (!) και μετά ντουγρού στο μετρό για το Soho!
Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω και ως επίγειο DJing παράδεισο τότε, αφού μπορούσες άνετα να περάσεις ένα δωδεκάωρο σκάβοντας ανάμεσα σε σκόνη και εξώφυλλα, ακούγοντας και ξανακούγοντας 12ιντσα που εκλιπαρούσες να μη τα πάρει ο διπλανός σου, για να τα έχεις σήμερα και να τα βλέπεις στοιβαγμένα στη δισκοθήκη σου!
Κάθε δίσκος και μια ιστορία, κάθε εξώφυλλο και ένα διαφορετικό ταξίδι!
Κάπως έτσι έπιασα ηλεκτρονική πένα σήμερα, με αφορμή το video που προβάλω ως επικεφαλίδα μαζί με τον τίτλο του άρθρο μου! Μια ημέρα στο … Soho Hill…γεμάτη αναμνήσεις, γεμάτη από τις διαφορές του τότε DJing με το σημερινό, που κι αυτό έχει τις ομορφιές του, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να μπορείς να είσαι ανοιχτός και όχι απόλυτος με τα συν και πλην του!
https://www.youtube.com/watch?v=6mMfs2hFPJQ