Τα πρώιμα χρόνια!
Ο όρος “disc jockey” αρχικά αναφερόταν σε εκφωνητές ραδιοφώνου που έπαιζαν μουσική από δίσκους στον αέρα. Στις πρώτες μέρες της ραδιοφωνικής μετάδοσης, γύρω στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, οι DJ επέλεγαν και έπαιζαν δίσκους για τους ακροατές. Ωστόσο, αυτή η μορφή DJing περιοριζόταν στην αναπαραγωγή ολόκληρων τραγουδιών και δεν περιλάμβανε το είδος της ζωντανής μίξης και χειραγώγησης που συνδέουμε με το σύγχρονο DJing.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ένας Τζαμαϊκανο-Αμερικανός DJ ονόματι Clive Campbell, γνωστός ως DJ Kool Herc, άρχισε να διοργανώνει πάρτι στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Αυτά τα πάρτι αναφέρονται συχνά ως η γενέτειρα της κουλτούρας του hip-hop και των σύγχρονων τεχνικών DJing. Η καινοτόμος χρήση δύο πικάπ και ενός μίκτη από τον Kool Herc του επέτρεψε να επεκτείνει τα ορχηστρικά “διαλείμματα” των δίσκων funk και soul, δημιουργώντας μια αδιάκοπη ρυθμική εμπειρία στην οποία οι χορευτές μπορούσαν να εξελιχθούν. Αυτή η τεχνική, γνωστή ως “breakbeat” DJing, έθεσε τα θεμέλια για μελλοντικές εξελίξεις στην κουλτούρα των DJ.
Ένα άλλο βασικό πρόσωπο στην εξέλιξη του DJing είναι ο Grandmaster Flash (Joseph Saddler), ο οποίος εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Εισήγαγε αρκετές τεχνικές εξελίξεις που διαμόρφωσαν περαιτέρω το DJ. Ο Flash πιστώνεται με την ανάπτυξη του “backspinning”, μιας τεχνικής όπου ένας DJ μετακινεί χειροκίνητα τον δίσκο μπρος-πίσω για να επαναφέρει ένα συγκεκριμένο τμήμα, και επίσης έκανε δημοφιλή τη χρήση ακουστικών για beatmatching.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, DJs όπως ο Grand Wizard Theodore και ο Grandmaster DST άρχισαν να πειραματίζονται με το χειρισμό των ήχων σε δίσκους μετακινώντας τους χειροκίνητα εμπρός και πίσω, δημιουργώντας τον εμβληματικό ήχο “scratching”. Αυτό σηματοδότησε τη γέννηση του πικάπ, μιας μορφής τέχνης που εστιάζει στην τεχνική ικανότητα χειρισμού πικάπ και δίσκων για τη δημιουργία νέων ήχων και ρυθμών.
Καθώς η ηλεκτρονική μουσική και η κουλτούρα του χορού κέρδισαν δημοτικότητα στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, οι DJ άρχισαν να ενσωματώνουν πιο προηγμένες τεχνικές μίξης, όπως το beatmatching και τις απρόσκοπτες μεταβάσεις μεταξύ κομματιών. Η εισαγωγή τεχνολογίας όπως σταθμοί εργασίας ψηφιακού ήχου (DAW) και ελεγκτές MIDI επέκτεινε περαιτέρω τις δημιουργικές δυνατότητες για τους DJ, επιτρέποντας remixing, looping και χειρισμό εφέ σε πραγματικό χρόνο.
H σύγχρονη εκδοχή του DJing
Με την άνοδο της ψηφιακής μουσικής και του λογισμικού, οι DJ στη δεκαετία του 2000 και μετά πέρασαν από τη χρήση δίσκων βινυλίου σε ψηφιακές μορφές, όπως MP3 και ψηφιακό λογισμικό DJ. Αυτή η αλλαγή επέτρεψε μεγαλύτερη φορητότητα και πρόσβαση σε μια τεράστια βιβλιοθήκη μουσικής. Οι σύγχρονοι DJ χρησιμοποιούν συχνά εξειδικευμένο λογισμικό DJ όπως Serato, Traktor ή rekordbox, παράλληλα με ψηφιακούς ελεγκτές που μιμούνται την αίσθηση αφής των παραδοσιακών πικάπ και μίξερ.
Συμπέρασμα:
Το DJing έχει εξελιχθεί από τις πρώτες μέρες του ραδιοφώνου για να γίνει μια δυναμική και επιδραστική μορφή τέχνης που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα στυλ και τεχνικών. Ενώ ο Kool Herc πιστώνεται συχνά ως πρωτοπόρος σε πολλές από τις θεμελιώδεις ιδέες, πολλοί DJs και καλλιτέχνες έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση του διαφορετικού τοπίου της σύγχρονης κουλτούρας των DJ, που εκτείνεται από είδη από hip-hop και ηλεκτρονική χορευτική μουσική μέχρι reggae, rock και όχι μόνο.