γραμμένο αυθεντικά από τον συνεργάτη του team μας DJ MENELAOS KOUTSAKOS
Facebook: DJ Menelaos Koutsakos
“Ανοίγεις τα μάτια και μετά το απαραίτητο ντους και πρωινό, ετοιμάζεσαι να κατηφορίσεις για Μοναστηράκι. Παραγγέλνεις καφέ από τη γωνία, και χώνεσαι στο γνώριμο μαγαζί με τα μεταχειρισμένα. Ψάχνεις αρκετή ώρα, αγγίζεις εκατοντάδες cd και δίσκους, δυσκολεύεσαι πολύ να αποφασίζεις ποια τελικά θα αγοράσεις από αυτά που λείπουν από τη wantlist σου. Επιστρέφεις σπίτι κάνοντας μια στάση στο πολυκατάστημα με τα κομπιουτερικά, για να πάρεις ακόμα έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, μιας που η συλλογή με τα mp3 που αφιερώνεις τόσες ώρες να την οργανώσεις, χρειάζεται συνεχώς αποθηκευτικό χώρο.
Ετοιμάζεις δεύτερο καφέ, σκίζεις τις ζελατίνες των cd που αγόρασες, βάζεις το πρώτο στο player, παράλληλα πατάς το power του υπολογιστή. Το νέο chart που θέλεις να ποστάρεις με τα αγαπημένα tracks της εβδομάδας ήδη στροβιλίζει από χθες στο μυαλό σου, με την ευκαιρία φτιάχνεις και ένα ακόμα playlist για το ipod για να τα έχεις παντού μαζί σου. Για αρκετή ώρα σερφάρεις σε μουσικά sites με νέες κυκλοφορίες και σε blogspots με μουσικάρες από το παρελθόν και το παρόν. Τελικά ξεχνάς τον browser στο youtube που παίζει άγνωστες για σένα playlists, καθώς ετοιμάζεις κάτι να φας.
Απόγευμα και ήρθε η ώρα για την καθιερωμένη βόλτα στο δισκοπωλείο που παραμένει ακόμα ανοιχτό στην πόλη σου. Πας να πεις μόνο ένα γειά, αλλά τελικά κάθεσαι καμιά ώρα χαζεύοντας τις νέες εισαγωγές βινυλίων και πιάνοντας νοσταλγική συζήτηση με τον ιδιοκτήτη. Μετά νοιώθεις τύψεις και πας να δεις τους φίλους σου, αυτοί σε κράζουν που είσαι τόσο κολλημένος και χαμένος, εσύ τους δίνεις απόλυτο δίκιο αλλά καταβάθως σκέφτεσαι πότε θα γυρίσεις σπίτι να ακούσεις εκείνους τους δίσκους που παρέλαβες στις αρχές της εβδομάδας.
Το βινύλιο γυρίζει στο πλατώ και νότες γεμίζουν το δωμάτιο, κι εσύ δεν καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα και πήγε βράδυ. Μπάνιο, τζινάκι και t-shirt και έφυγες για την καθιερωμένη γύρα στα μαγαζιά που δουλεύουν φίλοι DJs. Τους ρωτάς ποιο είναι το τραγούδι που παίζουν, το σημειώνεις, στο επόμενο βάζεις το shazam γιατί ντρέπεσαι να ξαναρωτήσεις. Ακούς μουσικές, προσέχεις τις μίξεις, χαζεύεις τον κόσμο. Σε κερνάνε ακόμα ένα σφηνάκι, πας να πληρώσεις το ποτό σου, δεν σε αφήνουν.
Επιστροφή και στο αμάξι ανοίγεις τα παράθυρα για να ηρεμήσει το μυαλό από τη γεμάτη (μουσική) μέρα. Σε όλη τη διαδρομή έχεις κλειστή τη μουσική. Μπαίνεις σπίτι, ανοίγεις ξανά τη μουσική. Χαμηλώνεις φώτα, ο ατμοσφαιρικός σταθμός με τις μουσικάρες θα παίζει στο ράδιο ακόμα κι όταν εσύ έχεις αποκοιμηθεί.
Υ.Γ. Η μουσική είναι κάτι πολύ παραπάνω από χρήμα και δόξα. Καθημερινοί άνθρωποι που λατρεύουν και απολαμβάνουν τη μουσική το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά! Καλημέρα φίλοι μου!”