Paul Van Dyk και Paul Oakenfold: 2 Θρυλικοί Παυλάρες της ηλεκτρονικής μουσικής. Από την F. S. I Events
Αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα ήταν πολύ διαφορετικό. Μπορεί να μην ήταν από άποψης καιρού να ήταν λίγο περίεργο κυρίως στις αρχές Ιουνίου, όμως για την Αθήνα και το Bolivar Beach Bar ήταν ξεχωριστό.
Διότι έφερε σε συνεργασία με την FSI Dance & Concert δύο πολύ μεγάλα ονόματα της Τrance και της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής γενικότερα, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Δύο Παυλάρες για την ακρίβεια. Τον Ιούλιο τον Paul Van Dyk και τον Αύγουστο τον Paul Oakenfold.
Στις 22 Ιουλίου λοιπόν το Bolivar Beach Bar άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Trance τον Paul Van Dyk.
Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης με αμέτρητες επιτυχίες στο ενεργητικό του, δική του εταιρεία παραγωγής, πάμπολλες παραγωγές και remix αλλά και αμέτρητα gigs παγκοσμίως, ήρθε στο Bolivar για να ξεσηκώσει το Aθηναικό κοινό.
Μπορεί να έχω φύγει από την Αθήνα σε ηλικία 8 χρονών όταν συνέβη σε μένα ένα δυσάρεστο γεγονός και οι ανάγκες της ζωής με ανάγκασαν να πάω σε μια επαρχιακή πόλη.
Μπορεί το 2014 κοντά σε εμένα να ήρθε στο Αίγιο πραγματοποιώντας μια εμφάνιση περίπου 5 ωρών αλλά και πάλι οι συνθήκες δεν βοήθησαν για πολλούς και διάφορους λόγους να παρευρεθώ. Όπως επίσης και στην Μύκονο που έρχεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για να με αναγκάσει να παρευρεθώ στο συγκεκριμένο νησί.
Και να που τελικά τα έφερε η μοίρα και η ιστορία έγραψε πως την 22η Ιουλίου του 2017 θα ερχόταν η ώρα να ακούσω και να δω από κοντά έναν θρύλο του είδους. Έναν άνθρωπο ο οποίος αξίζει να αναφέρουμε πως πέρσι τον Φλεβάρη στην Ουτρέχτη στον εορτασμό των 750 επεισοδίων του A State Of Trance και των 15 χρόνων ταυτόχρονα παραλίγο να χάσει την ζωή του, πέφτοντας από την σκηνή που βρισκόταν και τραυματίστηκε άσχημα, όχι ευτυχώς θανάσιμα.
Και έτσι μετά από 3,5 μήνες θεραπεία στο νοσοκομείο με την στήριξη συγγενών και της αρραβωνιαστικιάς του που όπως είχε δηλώσει κι ο ίδιος είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην καριέρα του και την ανάρρωσή του, επέστρεψε τον Ιούνιο του ίδιου έτους στην ενεργό δράση και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μετά από αμέτρητα gigs σε όλο τον κόσμο να έρθει τελικά στην Αθήνα εφέτος το καλοκαίρι και να μας ξεσηκώσει. Μέσα σε ένα σετ 2 ωρών κατάφερε να παίξει νέα του τραγούδια, αλλά και αρκετά classics τα οποία αγαπάει το ελληνικό κοινό, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας του Touched By Heaven. Και εκτός από την ονομασία της περιοδείας του, και εμάς μπορούμε να πούμε για μεγάλο διάστημα του σετ του ότι θέλαμε κι εμείς να αγγίξουμε τον ουρανό.
Μετά το τέλος του σετ του η στιγμή που θα τον γνώριζα από κοντά όλο και πλησίαζε. Και ενώ ήταν η ώρα να φύγει περιμένοντας απ έξω από το μαγαζί πλησίαζε ο Γερμανός μαζί με το επιτελείο του και πηγαίνοντας προς το μέρος του να του μιλήσω παρατήρησα πως ακόμα δεν έχει ξεπεράσει ακόμα το σοκ εκείνης της κακιάς ημέρας για εκείνον της 27ης Φεβρουαρίου στην Ολλανδική πόλη.
Ναι μεν χαρούμενος όπως μου είπε που ξανά επέστρεψε στην Αθήνα, αλλά πολύ βαρύς και καταπονημένος όσον αφορά τον τρόπο ομιλίας του. Και αφού έβγαλα και μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί του αν και με λίγο ζόρι, ελέω σεκιουριτάδων και της αρραβωνιαστικιάς του που αντιμετώπιζε δυσκολία με το κινητό μου και το flash που διέθετε κι αφού τα κατάφερα όλα τα υπόλοιπα πέρασαν στην ιστορία.
Μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η θαυμάσια ημέρα για μένα με το εκπληκτικό σετ του φίλου κι αδερφού μου Chris Oblivion που έπαιξε ένα τρομερό σετ με ακούσματα από Tech-Trance, Psybreaks, Psy-Trance και Progressive Trance, μέχρι Progressive House και Melodic Techno σωστό κι οργανωμένο και όλοι μαζί χορεύαμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Κι έτσι η συγκεκριμένη ημέρα πέρασε στην ιστορία με ένα ακόμα όνειρο ζωής να έχει εκπληρωθεί.
Μέχρι το επόμενο. Το οποίο έλαβε μέρος την 18η Αυγούστου ημέρα Παρασκευή πάλι στο ίδιο μέρος με την ίδια εταιρεία πρωταγωνίστρια. Συναντώντας ένα από τα τεράστια είδωλα μου και γενικότερα στην ηλεκτρονική σκηνή τον Paul Oakenfold.
Από τις 4 Αυγούστου που ξεκίνησα να γράφω το τεράστιο αφιέρωμα για τον τεράστιο καλλιτέχνη εδώ στο σάιτ, ποιος θα περίμενε ότι αφού δεν τον άκουσα μικρός στα πιο φόρτε του θα τον άκουγα σε ένα ειδυλλιακό μέρος, όντας προσκεκλημένος παίρνοντας και ένα άτομο της αρεσκείας μου μαζί και να τον γνώριζα παράλληλα όπως τον Van Dyk. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα.
Και εδώ σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Chief Editor του σάιτ τον Κυριάκο τον Μαραγκό που ανέδειξε αυτό το τεράστιο αφιέρωμά μου, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το πόσο επαγγελματίας είναι και πόσο επιτυχημένο είναι το σάιτ του. Και δεν το λέω απαραίτητα για να ευλογήσω τα γένια του αλλά και τα του οίκου του. Αλλά διότι επειδή μου αρέσει να λέω την αλήθεια και να λέω τα πράγματα όπως έχουν στην ζωή μου.
Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στο κυρίως μενού της βραδιάς. Μπαίνοντας μέσα στο μαγαζί, αν και με λίγη καθυστέρηση ελέω πολύ κόσμου και μπερδέματος με τις λίστες (λογικό τέτοια μέρα), συνάντησα φίλους της trance και την παρέα που γνώρισα στο προηγούμενο πάρτυ.
Αν και ελλιπής παρέα αυτή την φορά, λόγω προσωπικών υποχρεώσεων και μη του καθενός. Ήταν μεγάλη χαρά που ειδωθήκαμε ξανά και ήμασταν όλοι γεμάτοι με προσμονή να ακούσουμε αυτόν τον μύθο του είδους σε μια επετειακή βραδιά καθώς το συγκεκριμένο event γινόταν στα πλαίσια της περιοδεία του Generations που ξεκίνησε από τον Φεβρουάριο και θα συνεχιστεί μέχρι τον Νοέμβριο για τα 30 χρόνια προσφοράς του στην ηλεκτρονική χορευτική σκηνή.
Κι αφού ο Mikele με ένα απίθανο Warm up μας έβαλε στο κλίμα για το τι θα ακολουθήσει μετά, ο μίδας Paul με μελωδίες Dark Progressive για αρχή, και μετέπειτα με Progressive trance μέχρι και Psy μας απογείωσε για 3,5 ώρες και κάτι ψηλά, αντί για 2 που ήταν να παίξει.
Δείχνοντάς μας για άλλη μια φορά το πώς ένας μεγάλος και πραγματικός Dj δεν καταλαβαίνει από ωράρια και ειδικά σε τέτοια πάρτυ, πλήν των μεγάλων φεστιβάλ που ο χρόνος είναι απαραίτητα περιορισμένος, αλλά και πως διδάσκεται η τέχνη του Djing με απίστευτα skills και τρομερό feeling πάνω στο booth.
Να χορεύεις και να νιώθεις την αίσθηση ότι θέλεις να αγγίξεις τον ουρανό κι ότι θές να πετάξεις. Αυτή ήταν η αίσθηση που μου έβγαλε ο Άγγλος θρυλικός καλλιτέχνης. Και την στιγμή που ένα τεχνικό πρόβλημα χάλασε για λίγο την βραδιά επήλθε μια ξενέρα προς τα πρόσωπά μας. Και ειδικά όταν κατέβηκε από το booth ολοκληρώνοντας ένα από τα καλύτερα πάρτυ ηλεκτρονικής μουσικής που έχω ακούσει μέχρι τώρα στην ζωή μου.
Όταν τον συνάντησα με τον ίδιο τρόπο όπως έγινε και πριν από ένα μήνα με τον Van Dyk, η χαρά και η προσμονή μου μαζί με άλλα 2 παιδιά που περιμέναμε μαζί ήταν τεράστια.
Βρισκόμουν μπροστά σε έναν μύθο. Σε έναν άνθρωπο ο οποίος μύησε αρκετούς στο να ακολουθήσουν το επάγγελμά του, αλλά και σε έναν άνθρωπο ο οποίος επηρέασε γενικότερα την σκηνή για τα επόμενα χρόνια, αλλά και πολλούς ακροατές μαζί με εμένα να μυηθούμε στα ακούσματα της ηλεκτρονικής μουσικής.
Έτσι λοιπόν μπορώ να πω, πως εκτός από έναν μύθο συνάντησα και έναν άνθρωπο, μετρημένο και προσγειωμένο παρά την εμπειρία του, την επιτυχία του και τον αέρα που έχει τόσα χρόνια πίσω από τα decks.
Και αυτό είναι σημαντικό. Διότι όσα χρόνια και αν περάσουν σε οποιοδήποτε τομέα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως από κάπου ξεκινάμε όλοι μας και από κάποιους παίρνουμε δύναμη. Και ειδικά όσον αφορά τους καλλιτέχνες. Διότι και από τον κόσμο παίρνουνε κίνητρο και αξία για να συνεχίσουν με το ίδιο μεράκι ότι κι αν κάνουν.
Και έτσι λοιπόν μια ακόμα μεγάλη στιγμή στην ζωή μου ολοκληρώθηκε. Αφού δεν το κατάφερα τα παλιά τα χρόνια μαζί με τους αξιόλογους DJS, τα δικά μας πατριωτάκια και κυρίως του παλιού θρυλικού club plus SODA που τον πλαισιώνανε να τον απολαύσω στις παλιές καλές εποχές του, το κατάφερα εφέτος τον Αύγουστο και μάλιστα σε τι βραδιά. Στην επέτειο για τα 30 χρόνια παρουσίας του στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Πως τα φέρνει η άτιμη η ζωή ε?
Διότι όταν παλεύεις για τα όνειρά σου και γενικότερα τους στόχους σου κάποτε τα όνειρά σου θα γίνουν πραγματικότητα. Και οι στόχοι σου φυσικά. Διότι όπως έλεγε και ο σπουδαίος Βραζιλιάνος συγγραφέας Παόλο Κοέλιο, πως όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το κατορθώσεις.
Και εις άλλα με υγεία λοιπόν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ