DJ γίνεσαι, δε γεννιέσαι…
Υπάρχει μια γενική αλήθεια στους κύκλους των DJs, ότι σπάνια θα βρεις καλό DJ που ταυτόχρονα θα είναι και καλός παραγωγός. Και μάλλον αυτό είναι αλήθεια βλέποντας το Tomorrowland, ή άλλα φεστιβάλ από τα τόσα που γίνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκεί που καταλήγω τα τελευταία χρόνια είναι ότι τα συγκεκριμένα φεστιβάλ δεν πρόκειται για φεστιβάλ που απαρτίζονται απο DJs αλλά από καλλιτέχνες του σήμερα. Από ανθρώπους που γράφουν μουσική (dance), πουλάνε δίσκους (mp3s πια) και εμφανίζονται σε μια σκηνή να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στους fans τους. Το να βρίσκεσαι όμως πίσω από μια κονσόλα δε σημαίνει ότι είσαι απαραίτητα και DJ.
Θυμάμαι παλαιότερα πήγαιναμε σε συναυλίες ή φεστιβάλ να ακούσουμε έναν καλλιτέχνη, ο οποίος θα έπιανε μια κιθάρα ή θα έπαιζε σε ένα πιάνο τα τραγούδια του LIVE σε μια σκηνή. Θα έκανε δηλαδή μια επανεκτέλεση των τραγουδιών του. Και μάλιστα, όταν η επενεκτέλεση έμοιαζε πολύ με το CD ή το βινύλιο, πολλοί λέγαμε «ρε συ είναι πολύ καλός, σαν να ακούς το CD», αναγνωρίζοντας ότι οι συνθήκες εκτέλεσης ενός τραγουδιού σε μια συναυλία είναι σαφώς δυσκολότερες από αυτές του studio.
Σήμερα τα πράγματα είναι σχεδόν ίδια εκτός από μια σημαντική διαφορά. Η επενεκτέλεση μπροστά στο κοινό εχει αντικατασταθεί με την αναπαραγωγή. Η κιθάρα έγινε CD και το τραγούδι ακούγεται πάντα ίδιο και αλάνθαστο. Δε μοιάζει με αυτό που υπάρχει στο CD γιατί είναι το CD. Τα υπόλοιπα μένουν όπως τα ξέρουμε. Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει τα κομμάτια του (ενίοτε και του label του), αναπαράγει και μερικά κομμάτια άλλων καλλιτεχνών που του αρέσουν και κάπως έτσι συμπληρώνει το 2ωρό του. Θα μιλήσει στο κόσμο με το μικρόφωνο, θα χοροπηδήσει στη σκηνή και θα παρουσιάσει το καινούριο του κομμάτι που θα κυκλοφορήσει. Είτε το έγραψε ο ίδιος, έιτε το έγραψαν κάποιοι άλλοι (ghost producers) για αυτόν (σημ: αλήθεια έτσι δε γινόταν πάντα; Μήπως όλοι οι τραγουδιστές -frontmen, έγραφαν οι ίδιοι στίχους και μελωδίες των τραγουδιών τους;). Απλά σήμερα ο καλλιτέχνης όλα τα παραπάνω θα τα κάνει πίσω από μια κονσόλα. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι είναι απαραίτητα και DJ.
Υπάρχει μια γενική αλήθεια στους κύκλους των DJs ότι σπάνια θα βρεις καλό DJ που ταυτόχρονα θα είναι και καλός παραγωγός. Όσο και αν στις μέρες μας πολλοί πιστεύουν ότι είναι ένα και το αυτό, ή ότι το Djing είναι η εξαργύρωση μιας καλής παραγωγής σε χρήμα, στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση. Όσοι έχουν περάσει κάποια χρόνια πίσω από τα decks το ξέρουν καλά. Για να πάρεις τον τίτλο του «DJ» πρέπει να υπάρξεις τουλάχιστον μια φορά resident σε κάποιο club: να έχεις να αντιμετωπίσεις τον ίδιο κόσμο, τον ίδιο εργοδότη, να έχεις παίξει άλλωτε για πολλούς και άλλωτε για λίγους, να έχεις παίξει μικρά σετ αλλά και ώρες ατέλειωτες, να έχεις κάνει χαζοξενύχτια (εδώ να δεις χαρές). Ανεξάρτητα με τις συνθήκες όμως να έχεις πάντα το ίδιο αποτέλεσμα: ευτυχισμένο dance floor!!! Μόνο έτσι σου αξίζει ο τίτλος. Και όταν αρχίζεις να το κάνεις συνέχεια αυτό, σε διάφορα clubs που σε εμπιστεύθηκαν και ακόμη περισσότερο σε διαφορετικές χώρες, ίσως κάποια μέρα να σε πουν και καλό DJ. Με όλα τα άλλα (παραγωγές, ανάγκη για προβολή, guest εμφανίσεις, δυνατά PR ή επιχειρηματίες που τυχαίνει να έχουν clubs) θα αποκτήσεις σίγουρα μια θέση πίσω από την κονσόλα για όσο κρατήσει. Ίσως να γεμίζεις τα clubs, να πουλάς εισητήρια και ίσως όλοι να είναι χαρούμενοι. Dj όμως δε θα σαι, γιατί Dj γίνεσαι, δε γεννιέσαι…
facebook.com/bestsellerofficial