Toν Χρήστο τον ξέρουμε χρόνια. Είναι καλλιτέχνης με όλη την έννοια της λέξης που ξεφεύγει από τη συμβατότητα του απλού DJing και το ψάχνει για ποιοτικά μονοπάτια και ιδέες σαν τη παρακάτω συνθέτοντας μουσική και ποίηση μαζί, σε ένα αποτέλεσμα που πολλοί θα ακούσουν αλλά λίγοι (δυστυχώς) θα εκτιμήσουν! Ακούστε τον!
Χρησιμοποιήθηκαν :
Samples από : Ονειρομάγια ( Χρήστος Θηβαίος – Αργύρης Λούλατζης )
Απαγγελία : Δ.Καταλειφός
Ποιήμα : Ιστορία – Τάσος Λειβαδίτης
Λίγα λόγια :
Η πρώτη επαφή με την ποίηση ήταν στα σχολικά χρόνια. Όμως για μένα ήταν απλά ένα ακόμα βαρετό λογοτεχνικό μάθημα, που μόνο ως ξεπερασμένη περιγραφή εικόνων που δε με αφορούσαν, μπορούσα να το δω.
Η αλήθεια είναι ότι φίλος της ποίησης δεν υπήρξα ποτέ. Μάλλον χανόμουν στον ποιητικό λόγο τραγουδιών. Αυτό για μένα ήταν ποίηση.
Οι γνωστοί ποιητές που ανά διαστήματα έβγαιναν στη ρότα μου εξακολουθούσαν να φέρουν αυτή τη βαρετή παρωχημένη περιγραφική τους μανία . Ανυπόστατα ποιητικοί. Αναγκαστικά Λυρικοί.
Τώρα ξέρω πως ίσως να μην ήμουν έτοιμος.
Όταν ο Λειβαδίτης ήρθε ένα βράδυ στη ζωή μου, σχεδόν μεσάνυχτα και εντελώς τυχαία ( σαν ένας διαβάτης να σου χτυπά την πόρτα αργά το βράδυ ξέροντας ότι είναι απλά ένας περιπατητής που ξέμεινε εκεί έξω και που δεν έχει αλλού να πάει) απλά τον καλωσορίζεις και του δίνεις μια άκρη να ξαποστάσει. Κάπως έτσι φαντασιακά και αρκετά ποιητικά θα έλεγα, τον καλωσόρισα
Καλόβολος στιχουργικά, Περιγραφικά κατανοητός και συναισθηματικά φορτισμένος .
Ο κάθε στίχος του όχι μόνο έδωσε ποιητική υπόσταση σε προβληματισμούς μου αλλά παρέδωσε στο νου μου και συνέχεια.
Στο ποίημα που χρησιμοποίησα η ίδια η ζωή των σκεπτόμενων ανθρώπων περιγράφεται μέσα σε 5 στίχους .
Μια ζωή σε 5 στίχους.
Η πραγματικότητα μιας ζωής σε πέντε στίχους.
“.. Όλα έγιναν…”
Χ.Π