Το να είσαι DJ, φυσικά είναι κάτι το φανταστικό. Όμως το ξέρεις ότι μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο συμπεριφοράς σε αρκετά πράγματα της καθημερινότητας σου, για πάντα;
Τι εννοώ:
1ον: Πας σε ένα νυχτερινό μαγαζί (bar, club, μπουζούκια) και δεν περνάς καλά! Αυτό γιατί, με το που μπαίνεις με την παρέα σου στο club, κατευθείαν αρχίζεις να παρατηρείς και να κριτικάρεις τα πάντα. Σε ποια θέση είναι ο DJ, το σύστημα ήχου του club και πολλά άλλα. Έτσι, αντί να πιεις το ποτό σου με την παρέα σου και να διασκεδάσεις, γίνεσαι σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβεις, ο “περίεργος” της παρέας… (Εκτός και αν και αυτοί είναι djs… 
)
2ον: Μόλις πηδάει ένα cd, σε ενοχλεί κατευθείαν! Εντάξει μπορεί σε club δύσκολα να πετύχεις πλέον dj που να παίζει με cd (και ειδικά να μη καταλαβαίνει πότε αυτό πηδάει), όμως σκέψου το εξής: Είσαι σε ένα καλό εστιατόριο με την σχέση σου. Και ακούς το cd να πηδάει. Σκέφτεσαι φωναχτά (τι γίνεται εδώ, τόσο καλό μαγαζί και να μη δίνουν λίγη βάση παραπάνω στην μουσική;) Εκεί τρως μία κλοτσιά κάτω από το τραπέζι από την καλή σου και συνέρχεσαι…
3ον: Ένα κακό ηχείο, το καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα μακριά! Είσαι στην Χαλκιδική. Μία χαλαρή καθημερινή ημέρα του Αυγούστου, στο beach bar που συχνάζεις. Εκεί που πίνεις τον καφέ σου, ακούς από την απέναντι παραλία, ένα άλλο beach bar να παίζει δυνατά μουσική μέσω ενός χαλασμένου ηχείου ή απλά να παίζει τόσο δυνατά που παραμορφώνει. Μπορείς να χαλαρώσεις; Μέχρι να φύγεις από το beach bar, σε καμία περίπτωση!
4ον: Δεν μετράς πλέον πέρα από το 4! Όχι ότι ξέχασες να μετράς. Εννοώ πως όποια μελωδία και αν ακούσεις και σου αρέσει, μετράς από μέσα σου τον ρυθμό “1,2,3,4” Πας με το beat δηλαδή ή σκέφτεσαι τα πόσα bpm είναι το τραγούδι και με ποιο μπορείς να το συνδυάσεις μετά. Σκέτη τρέλα δηλαδή…
5ον: Δεν μπορείς να ακούσεις ένα τραγούδι, χωρίς να σκεφτείς την αλλαγή. Εδώ κολλάει η τελευταία πρόταση από το 4. Ακούς από τον dj το τάδε τραγούδι, ακολουθεί το δείνα και δεν σου αρέσει η αλλαγή! Λες “γιατί το έβαλε αυτό;” αντί να σκεφτείς πως δεν παίζεις εσύ μουσική… (όπως επίσης σε ενοχλεί η ταχύτητα που βάζει ένας dj το τραγούδι, άλλος βάζει το 128 bpm στο 130 bpm και άλλος το 128 bpm στο 140 bpm!)
6ον: Ακούς “λάθη” στις αλλαγές ενός dj, όταν οι άλλοι νομίζουν πως είναι φοβερός. Βέβαια, οι έμπειροι και επαγγελματίες djs, μπορεί μεν να ακούν τα λάθη στις αλλαγές που κάνει ο dj του μαγαζιού, όμως έχουν μάθει να μη τα λένε φωναχτά (γιατί και οι djs είναι άνθρωποι και μπορεί να τους ξέφυγε μία αλλαγή)
7ον: Σε τρελαίνει όταν ακούς μία διαφήμιση, να έχει “σφάξει’ το αγαπημένο σου τραγούδι! Και αυτό που σε τρελαίνει ακόμα περισσότερο είναι ότι πειράζουν και το pitch του τραγουδιού! (βλέπε το 5)
8ον: Σε ρωτάνε “ποια είναι η αγαπημένη σου μουσική και τους απαντάς “εξαρτάται, για ποια περίπτωση;”. Στο μυαλό σου πλέον μπερδεύεις “αυτό που σου αρέσει” με “αυτό που ταιριάζει σε ένα μαγαζί”…
9ον: Εντοπίζεις ασυναίσθητα αν οι υαλοκαθαριστήρες στο αυτοκίνητο ή τα δευτερόλεπτα στο ρολόι, πάνε με τον ρυθμό της μουσικής! Αυτό πραγματικά σε φτάνει στα όρια της τρέλας και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αφού σε εκνευρίζει αν το πως κουνιούνται οι υαλοκαθαριστήρες, δεν πάει με τον ρυθμό της μουσικής…
10ν: Δεν μπορείς με τον εαυτό σου, όταν προσπαθείς να θυμηθείς φράσεις από το ρεφρέν ενός τραγουδιού που άκουσες, για να το “χτυπήσεις” στο Google και να το “κατεβάσεις”. Θα μου πεις για αυτό υπάρχει το Shazam, αλλά και αυτό κάποιες φορές, τις νέες κυκλοφορίες δεν τις αναγνωρίζει…
11ον: Είναι σχεδόν αδύνατον να πας σε ένα μαγαζί και να μη κατευθυνθείς ασυναίσθητα στο dj booth. Είναι κάτι το ενστικτώδες. Μπαίνει στο club και πας κατευθείαν στο dj booth, είτε για να δεις με τι μηχανήματα παίζει, είτε για να ζητήσεις κανένα τραγούδι (πράγμα που δεν θες με τίποτα όταν παίζεις εσύ μουσική) ή απλά να δώσεις συγχαρητήρια στο dj για την εξαιρετική μουσική που έπαιξε (πιστέψτε με, κάτι το οποίο όλοι οι djs το θέλουν…)
12ον: Νιώθεις την ανάγκη να διορθώνεις τον ήχο όταν παίζει άλλος dj. Ειδικά όσο αφορά τα pitch (βλέπε 5ον και 7ον), όπου κάποιος dj μπορεί να παίζει το “Καλοκαιρινές διακοπές” του Νίκου Καρβέλα, από το 158 bpm στο 170 bpm, μόνο και μόνο για να του βγει η αλλαγή με το επόμενο τραγούδι. Σκέτη τρέλα…
13ον: Σε ενοχλεί αφάνταστα όποιο ηχοσύστημα έχει κουμπιά (πάνω, κάτω) για την ένταση, αντί για ένα κανονι
κό djίστικο κουμπί. Ξέρεις, όπως αυτό που έχεις στο controller σου, που το γυρνάς και με την μία ανοίγεις την ένταση ή την κλείνεις όσο γρήγορα θες. Όχι πατώντας το εκνευριστικό συν και πλην…
14ον: Είσαι ο μόνος άνθρωπος σε ένα bar, που αναγνωρίζει πως το κομμάτι που παίζει (στο 80s party που είσαι), είναι από τα 90s. Είμαι σίγουρος πώς όσοι αναγνώστες, που δεν είναι djs, διαβάζουν αυτό το άρθρο (και ειδικά το 14ον), θα λένε πως είμαστε τρελοί… Ή μήπως είμαστε εμείς οι νορμάλ;
πηγή: Συνεργάτης μας Chris Kaltsas
http://djchriskaltsas.gr/