Όλοι εμείς οι πτωχοί πλην τίμιοι djs της σειράς κοιτάμε κατά καιρούς τους “ψαγμένους” ( εντός και εκτός εισαγωγικών ) συναδέλφους μας που διαγράφουν αξιοπρεπή ή τεραστίων διαστάσεων πορεία και οραματιζόμαστε μία μέρα να φτάσουμε στο σημείο που βρίσκονται . Λίγο η ζήλεια , λίγο η έλλειψη εμπειρίας , λίγο κάποιες αναποδιές που μπορεί να μας τύχουν στην διαδρομή , κάπου νιώθουμε ενδεχομένως και χαμένοι μέσα σε έναν κλάδο με ατελείωτες παραμέτρους και ατέλειωτο αριθμό ανθρώπων που δηλώνουν μέλη του , λοξοδρομώντας τρόπον τινά από τον στόχο μας να κάνουμε την διαφορά .
Μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο , μπορώ να πω πως παραπάνω από μία φορές κατέληξα στο ” ώριμο ” συμπέρασμα πως φταίει το σύστημα , οι κλίκες , οι pr , ο Kim Yong – Un και οι μυστικές κοινότητες τύπου Illuminati για την προσωπική μου αφάνεια . Δεν έφταιγα εγώ σε κάτι . Ήμουν ένα μεγάλο ανερχόμενο ταλέντο που ζούσε με τον κίνδυνο να χαθεί στην δίνη του χωροχρόνου από έναν απροσδιόριστο εχθρό . Και θα ήταν κρίμα , γιατί η ποιότητά μου ήταν ξεχωριστή !
Κάπου στο πέρασμα των χρόνων κατάλαβα πως ίιιισως και να είχα άδικο κάπου μέσα σε αυτές τις σκέψεις μου . Το βασικό πρόβλημα μου δεν ήταν κανείς άλλος πέρα από εμένα τον ίδιο . Λάθος επιλογές σε μαγαζιά που επέλεγα να παίξω , λάθος προσέγγιση στην μουσική παραγωγή και κυρίως το γεγονός πως προσπάθησα να ακολουθήσω το τί ήταν μόδα ανά περίοδο και το τί έκαναν οι άλλοι djs . Με άλλα λόγια προσπάθησα να είμαι ο dj Τάδε που έκανε καριέρα και όχι ο Δημήτρης . Θα μου πεις πολλοί κινήθηκαν με αντίστοιχο τρόπο και πέτυχαν . Ναι αλλά για πόσο ;
Το θέμα με την δουλειά αυτή είναι πως δεν γίνεται να κάνεις την διαφορά μόνο με το να είναι τεχνικά άρτιος και μουσικά ” ψαγμένος ” . Αυτό πλέον είναι κάπως πιο προσιτό χάρη στην τεχνολογία και το διαδίκτυο . Το θέμα είναι να έχεις και προσωπικότητα . Να μπαίνεις στο booth να παίξεις και να ενεργοποιείς την δική σου φαντασία , όχι να παίζεις όπως έπαιξε ο dj που θαυμάζεις . Να οδηγείς τα vibes του χώρου ανάλογα με το τί ατμόσφαιρα θα ήθελε να δημιουργήσει εκείνη τη στιγμή ο Κώστας , ο Μπάμπης , ο Μήτσος και όχι κάποιος άλλος . Είτε παίζεις techno , είτε παίζεις funk είτε παίζεις ελληνικά επιβάλλεται να βάζεις ένα κομμάτι από εσένα μέσα σε αυτό που κάνεις . Επίλεξε τί σε εκφράζει πιο πολύ και δόμησε γύρω του την πορεία σου . Από το με ποιους επιχειρηματίες και συναδέλφους θα συνεργαστείς μέχρι το πως θα κυμαίνεται το κάθε dj set σου αυτόματα θα μπει σε μία καλύτερη τροχιά . Και δεν το λέω για να το παίξω life coach ή επιτυχημένος επαγγελματίας . Δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο . Απλά παρατήρησα πόσο καλύτερα μου ήρθαν τα πράγματα στην δουλειά μου και πόσο πιο καθαρά άρχισα να βλέπω τα πράγματα από τότε που δοκίμασα να το εφαρμόζω .
Όλοι πάνω κάτω έχουμε ένα όνειρο για το που θα θέλαμε να βρισκόμαστε σε 5 ή σε 10 χρόνια . Το θέμα είναι να φτάσουμε εκεί όντας ο εαυτός μας . Να είμαστε οι προσωπικότητες που ήμασταν όταν ξεκινήσαμε σε μια πιο εξελιγμένη μορφή . Θεωρώ πως έτσι θα έχουμε μόνιμα μία βάση πάνω στην οποία θα μπορούμε να χτίζουμε ο καθένας την πορεία μας . Μπορείς να γίνεις φτασμένος έχοντας χάσει τον εαυτό σου ; Και αν ναι , θα έχεις όντως κάνει την διαφορά ;
