Μεταδημοσίευση από: thump.vice.com
Ο κόσμος της ηλεκτρονικής μουσικής είναι σε συνεχή κίνηση, αλλά το 2015 ήταν μια ιδιαίτερα πολυάσχολη χρονιά. Καθώς οι dance ήχοι συνέχισαν να διεισδύουν στην mainstream pop μουσική, οι καλλιτέχνες της underground σκηνής οδήγησαν τη dance μουσική σε νέα συναρπαστικά μονοπάτια. Κάποιοι καλλιτέχνες που αψηφούν τα όρια των μουσικών ειδών ίσως να μην είναι για όλους, αλλά σίγουρα έκαναν την dance ηλεκτρονική μουσική πιο ενδιαφέρουσα από ποτέ.
Μέσα σε όλη αυτή την μουσική αναταραχή, πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο επηρεάζει η house και η techno -τα ιστορικά θεμέλια της dance μουσικής- το τρέχον μουσικό τοπίο.
Από τη μία πλευρά, εξακολουθούν να κυριαρχούν τα dancefloors σε όλο τον κόσμο και να εμπνέουν τους πάντες, από τους underground δημιουργούς όπως Gonno και Juju & Jordash μέχρι τους mainstream superstars Calvin Harris, Adam Lambert και Kanye West. Από την άλλη, βλέποντας την τρομερή εξέλιξη άλλων ειδών της ηλεκτρονικής μουσικής, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως η house και η techno είναι στάσιμες.
Μερικοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες όπως Kevin Saunderson, Claude VonStroke, Yousef, Ben Pearce και ο ιδρυτής του Traxsource, Brian Tappert μίλησαν για την house και την techno του 2016, περνώντας από ένα ευρύ φάσμα θεμάτων όπως τις μουσικές τάσεις, τις πολιτικές της ταυτότητας και το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας
Steve Mizek (DJ, παραγωγός και ιδρυτής των labels Argot και Tasteful Nudes)
Αν και είναι γνωστό για τα άλλα μουσικά είδη, φαίνεται πως και η dance μουσική είναι επιρρεπής σε κυκλικές τάσεις. Η πιο προφανής τακτική αλλαγή που παρατηρείται είναι η εναλλαγή της δημοτικότητας μεταξύ house και techno ήχων. Μετά από μια μακρινή πορεία 5-6 χρόνων με house κατεύθυνση -κατά την οποία η house έγινε above-ground δημοφιλής- η underground σκηνή στράφηκε προς την techno.
Πέρυσι είδαμε πολλούς παραγωγούς να ασχολούνται με πιο επιθετικούς ήχους και να αυξάνουν τους ρυθμούς. Πολλοί DJs απελευθέρωσαν τα house sets τους και τα επέκτειναν προς την techno. Ίσως είναι μια αντίδραση στη φούσκα της EDM house που φτάνει στο αποκορύφωμα της. Ίσως είναι μια σύγχρονη ηχώ της δεκαετίας του ’90, όταν η house μπήκε στην pop μουσική και έδωσε την σκυτάλη στη βομβαρδιστική Ντιτρόιτ και Σουηδική techno. Και τα δύο φαίνονται πιθανά, λαμβάνοντας υπόψη το παρελθόν της dance μουσικής και την αποστροφή της από την εμπορική επιτυχία.
Kevin Saunderson (DJ, παραγωγός και ένας από τους δημιουργούς του Detroit techno)
Εδώ στο Ντιτρόιτ όπου μένω, ο techno ήχος εξελίσσεται με έναν νέο και πιο φρέσκο τρόπο απ’ ότι πριν. Νομίζω το 2016 θα δούμε την techno μουσική να επανέρχεται δυναμικά. Το έχω δει στην Ευρώπη και αισθάνομαι πως γίνεται κι εδώ.
Ο πολιτισμός οδεύει προς το σημείο όπου οι άνθρωποι θα αναγνωρίζουν την ουσία και την αγνότητα της μουσικής και θα μπορούν να εκφραστούν στο dancefloor. Πάντα θα υπάρχουν πτυχές που χρειάζονται βελτίωση, έτσι είναι η ζωή. Δεν γνωρίζω αν η κοινότητα της dance σκηνής μπορεί να διορθώσει τα λάθη της, άλλα όλοι μπορούμε να ξεκινήσουμε από μέσα μας, να βρούμε τα πνευματικά κέντρα μας και την ανθρωπιά μας για να είμαστε καλοί και ευγενικοί μεταξύ μας. Όταν προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε αυτό, όλα τα άλλα θα αρχίσουν να παίρνουν τη θέση τους. Το καλύτερο μέρος για να βρεις το πνευματικό σου κέντρο είναι όταν χορεύεις στο dancefloor και αισθάνεσαι το ρυθμό. Είναι μια πρωταρχική εμπειρία το να αφήνεις την μουσική να σε παρασύρει. Ξεκινάει και τελειώνει με αγάπη.
DJ Shiva (DJ και παραγωγός)
Πιστεύω ότι η techno μουσική φέτος είναι πιο υγιής από ποτέ. Υπάρχει τεράστια ποικιλία στη μουσική και αυτό σημαίνει digging μέσα από πολλά διαφορετικά πράγματα. Όμως αν δεν απολαμβάνεις τη διαδικασία της εύρεσης μουσικής, τότε μάλλον δεν θα έπρεπε να είσαι DJ. Πάντα χρειάζονταν δουλειά για να βρεις τα καλά κομμάτια αλλά τώρα η πρόσβαση μας σε αυτά είναι άνευ προηγουμένου (χάρη στο διαδίκτυο).
Το κόστος του βινυλίου και το κόστος του εξοπλισμού παραγωγής μουσικής αποτελούν εμπόδια για κάποιους και τώρα που εξαφανίζονται, αυτοί που νόμιζαν ότι είχαν τον έλεγχο των πραγμάτων απογοητεύονται.
Η αποστειρωμένη έκδοση της μουσικής βιομηχανίας των πλούσιων, (κυρίως) λευκών παραγωγών με τα πλήρως εξοπλισμένα και ακριβά studio και τα jet sets μπορεί πλέον να πεθάνει. Αυτή τη στιγμή, κολεκτίβες γυναικών, ομοφυλόφιλων, τρανσέξουαλ, ανθρώπων που δεν προέρχονται από την δύση και συνδυασμοί όλων αυτών χτίζουν τις δικές τους κοινότητες και τα δικά τους δίκτυα παράλληλα ή εντελώς ανεξάρτητα με την mainstream μουσική βιομηχανία. Περιθωριοποιημένοι άνθρωποι χτίζουν τις δικές τους κοινότητες μέσω της μουσικής, όπως έγινε και στην αρχή της dance σκηνής.
Τα χαμηλά κόστη αγοράς και παραγωγής μουσικής, εξοπλισμού DJing και η δυνατότητα να δημιουργήσεις το δικό σου label είναι οι λόγοι που κάποιοι παραπονιούνται ότι “οποιοσδήποτε” μπορεί να γίνει παραγωγός ή DJ. Με το οποιοσδήποτε εννοούμε τους ανθρώπους που δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση πριν. Όμως αυτό είναι το σωστό. Είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε νέες φωνές, από νέα μέρη, από νέους ανθρώπους που δεν είχαν ακουστεί ποτέ πριν.
Waajeed (DJ, παραγωγός και ιδρυτής του label Bling74)
Φοβάμαι για την house και την techno. Τα περισσότερα νέα house και techno κομμάτια με νυστάζουν. Και τα δύο είδη κέρδισαν δημοτικότητα αλλά έχασαν την κοινότητα που τα έχτισε. Τους μαύρους. Δεν υπάρχουν αρκετοί έγχρωμοι σε καίριες θέσεις της σκηνής παρά το γεγονός ότι αυτοί την δημιούργησαν. Γιατί;
Συνέχεια απογοητεύομαι από τις νέες κυκλοφορίες που στερούνται πρωτοτυπίας και μιας καθοριστικής οπτική ματιά. Ίσως αυτό να είναι η συνέπεια της απομάκρυνσης από τα γκέτο για τα trendy μπαρ του Λονδίνου που δεν μπορείς να μπεις αν δεν έχεις ένα cool χτένισμα. Και τα δύο είδη έχασαν το πνεύμα που είχαν στην αρχή της δημιουργίας τους. Αυτές οι μορφές τέχνες δημιουργήθηκαν για να διαταράξουν το κατεστημένο και να μας οδηγήσουν στο μέλλον.
Μπορείς να φανταστείς πως είναι να είσαι έφηβος στο Σικάγο ή στο Ντιτρόιτ της αρχές του ’80; Ένα 808 drum machine και δύο πικάπ ήταν ο μοναδικός εξοπλισμός σου για να δείξεις στον κόσμο τι αξίζεις. Αυτοί οι DJs καλούσαν τον κόσμο να συμμετάσχει σε ένα πόλεμο αγάπης και ζητούσαν ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι χαράχτηκε ο δρόμος που τώρα έχει διαλυθεί από τους τρέντηδες.
Claude VonStroke (DJ, παραγωγός και ιδρυτής των labels Dirtybird, Mothership και Get Real)
Η house και η techno φαίνονται πιο ισχυρές από ποτέ. Όταν υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για αυτές, ο ανταγωνισμός γίνεται σκληρότερος, το οποίο μερικές φορές σημαίνει υψηλότερη ποιότητα στη μουσική. Αυτή την περίοδο βλέπω αμέτρητες επιλογές αλλά ο αριθμός των αξιόλογων παραγωγών δεν αυξήθηκε τόσο όσο η ποσότητα. Νομίζω πως οτιδήποτε κι αν πω δεν θα επηρεάσει τις μουσικές τάσεις, γι’ αυτό θα κάνω το δικό μου και θα ελπίζω για το καλύτερο.
Benjamin Myers (από το δίδυμο των Benoit & Sergio)
Ο κόσμος της dance μουσικής είναι σαν τον πραγματικό κόσμο, απίστευτα ποικιλόμορφος και ιδιαίτερος. Οπότε οι γενικεύσεις μπορεί να κάνουν ζημιά στον πλουραλισμό και την διαφορετικότητα. Αυτή την περίοδο φαίνεται πως οι clubbers ζητάνε να ακούσουν περισσότερο techno απ’ ότι house. Οι φετιχιστικές και εκλεπτυσμένες επαναλήψεις της techno κεντρίζουν το ενδιαφέρουν του κόσμου, όπως τα σόλο κιθάρας την δεκαετία του ‘80. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν βγαίνουν πλέον καλές house παραγωγές ή πως η techno δεν επένδυε στον ήχο της πριν.
Ο κόσμος είναι εξαιρετικά μεγάλος (και αρκετά πλούσιος σε αυτό το σημείο της ιστορίας) για να χωρέσει ένα μεγάλο αριθμό μουσικών ειδών για όλα τα γούστα. Η dance μουσική, χωρίς να ξεχωρίζω κάποιο είδος της, είναι ξεκάθαρο ότι ευδοκιμεί. Γίνεται ηγεμονική. Η μουσική του ραδιοφώνου είναι γεμάτο με dance ήχους, kicks, tricks, κρεσέντο και vibe. Ακόμα και η Rap, που είναι η κυρίαρχη πολιτιστική μορφή, παίρνει ιδέες από την dance μουσική.
Ben Pearce (DJ και παραγωγός)
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η house και η techno οδεύουν προς μια καλή κατεύθυνση. Υπάρχει πολύ καλή μουσική. Κάποιοι ενοχλούνται που έχει γίνει mainstream αλλά δεν υπάρχει λόγος. Περισσότεροι άνθρωποι ακούν και αλληλεπιδρούν με την dance μουσική και αυτό θα εξελιχθεί σε κάτι καλό μακροπρόθεσμα.
Brian Tappert (ιδρυτής του Traxsource)
Μουσικά τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα απ’ ότι ήταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν άνθρωποι που φτιάχνουν μουσική για τους σωστούς λόγος. Η house μουσική είναι πιο φρέσκια από ποτέ και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι γι’ αυτό.
Από την επιχειρηματική πλευρά, δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Κατά την γνώμη μου, η μουσική βγήκε χαμένη από τις υπηρεσίες streaming μουσικής των μεγάλων εταιρειών που κυνηγούν τις πωλήσεις. Πωλήσεις εξοπλισμού, πωλήσεις premium membership κ.ά.
Η βιομηχανία μας παίρνει συνέχεια τις λάθος στροφές σε κάθε διακλάδωση που συναντά και νομίζω πως βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη φάση. Είναι λανθασμένη η σημερινή μορφή του streaming. Αν νομίζετε πως κάνω λάθος, και θα ήθελα πολύ να ήμουν, πείτε μου μια εταιρεία που δεν έχει χάσει εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα επιχειρηματικό μοντέλο με υπηρεσίες streaming μουσικής και πνευματικά δικαιώματα για τους καλλιτέχνες.
Για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση πιστεύω χρειάζεται κάτι πολύ απλό αλλά σχεδόν αδύνατο να υλοποιηθεί γιατί έχει εδραιωθεί το μοντέλο 100% δωρεάν. Η μουσική βιομηχανία πρέπει να αντιγράψει την τηλεόραση και τον κινηματογράφο για να αυξήσει τα έσοδά της. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να βρεις δωρεάν τις καινούργιες ταινίες που παίζονται στους κινηματογράφους ή στο Netflix. Πρέπει να μάθουμε και να υιοθετήσουμε αυτή την προσέγγιση. Ίσως τότε η αγαπημένη μας μουσική βιομηχανία αποκτήσει μια ευκαιρία να ευδοκιμήσει και πάλι.
Πηγή: thump.vice.com