Σήμερα καθώς καθάριζα λίγο το προσωπικό μου studio και τις βιβλιοθήκες μου, έπεσα πάνω σε κάτι κούτες από παλιές κασέτες… λίγο πιο πάνω επιλεγμένα χρωματιστά βινύλια, μου έφεραν στιγμιαία αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια παρέα με μουσική!
Αυτό που λένε κάθε δίσκος και μια ανάμνηση, ισχύει … ! Θυμάσαι την ιεροτελεστία, τη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας για να τον αγοράσεις και πολλά ακόμα!
Έβγαλα λοιπόν στιγμιαία το κινητό και τράβηξα φωτογραφία, αφού πρώτα είχα κάνει τη σκηνοθεσία του «χώρου»!!!
Μετά έγραψα στο facebook: “4 διαφορετικές εποχές μου στο DJing, σε μια photo! Tape years, vinyls, CDs, USB digital… Πολλά διαφορετικά format… μια όμως πρόταση… Αγάπη για τη ΜΟΥΣΙΚH!”
Μετά όταν χαλάρωσα και το σκέφτηκα, λέω καλή αφορμή για άρθρο στο God is a DJ! Πάμε λοιπόν να τσεκάρουμε τις 4 αυτές κατηγορίες που ανέφερα με δεδομένα και ημερομηνίες!
ΚΑΣΕΤΑ:
Η εγγραφή ηχητικών σημάτων σε μαγνητοταινίες στις ηχογραφήσεις των πρωτοτύπων μουσικών έργων ξεκινά από το 1945 και μετά. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 η Philips παρουσίασε πρώτη την μικρή γνωστή πλέον κασέτα (Compact Cassette) ως μέσο επαγγελματικής υπαγόρευσης, μαζί με το αντίστοιχο κασετόφωνο. Αφού ανταγωνίστηκε αρκετά χρόνια τις κασέτες του τύπου 8-track, η τεχνολογία αυτή κατά τη δεκαετία του ΄80 κατέκλυσε κάθε σπίτι και αυτοκίνητο ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις των κατασκευαστών της. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρό και συμπαγές μέγεθος, η εύκολη ηχογράφηση/αναπαραγωγή και η εύκολη αντιγραφή, από καταγεγραμμένο σε άλλα μέσα, ηχητικό σήμα. Σημαντική ώθηση στη δημοφιλία της έδωσε και η εμφάνιση του Walkman το 1979.
Η τεχνολογία της κασέτας επέτρεψε την πρώτη άνθιση των παράνομων ηχογραφήσεων, δηλαδή την “μουσική πειρατεία” μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, φαινόμενο που αντιμετωπίστηκε από τη μουσική βιομηχανία με το σύνθημα Home taping kills music (Το γράψιμο κασετών στο σπίτι σκοτώνει τη μουσική). Η κασέτα χρησιμοποιήθηκε επίσης, ως μέσο αποθήκευσης προγραμμάτων και αρχείων στους πρώτους οικιακούς υπολογιστές, όπως ο Sinclair ZX Spectrum. Να σημειωθεί πως οι κασέτες εξελίχθηκαν, πριν αντιμετωπίσουν την οριστική παρακμή, με νέα μοντέλα με καλύτερη ποιότητα ήχου, μεγαλύτερη διάρκεια και πιο στιβαρή κατασκευή με αποκορύφωμα τον τύπο DAT.
ΒΙΝΥΛΙΟ
Βινύλιο ή δίσκος υπάρχει στη παραγωγή από το 1948 μέχρι και σήμερα! Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, χρησιμοποιείται και ο όρος maxi single για να δηλώσει το 12 ” singles βινυλίου με τρία ή τέσσερα κομμάτια ( ή την ρεμίξ έκδοση του μολύβδου single / τραγούδι) στο A -side, με επιπλέον δύο ή τρία κομμάτια για το B –side!
Αυτό θα χρησιμοποιηθεί αρχικά από τους DJs αργότερα όμως στη δεκαετία του 1980 , η τυπική εμπορική πρακτική ήταν να κυκλοφορήσει ένα δύο – τραγούδια ως single στο 7 ” βινύλιο και κασέτα , και ένα maxi -single στις 12 ” εκδόσεις βινύλιου .
CD
Το CD (Compact Disc), σε απλή μετάφραση Σύμπακτος Δίσκος, είναι ένας οπτικός δίσκος που χρησιμοποιείται για αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων ή για αποθήκευση ψηφιακού ήχου. Για πρώτη φορά το 1980, η Philips και Sony παρουσίασαν αυτό το μέσο ως αποτέλεσμα σχετικής συνεργασίας. Το CD είναι διαθέσιμο στην αγορά από τα τέλη του 1982 και παραμένει ως το επίσημο μέσο για τις εμπορικές μουσικές καταγραφές έως σήμερα.
USB STICK / MP3
Ο Ενιαίος Σειριακός Δίαυλος, γνωστός και ως Universal Serial Bus ή απλά USB, είναι ένα σύστημα διαύλου, το οποίο χρησιμοποιείται για την επικοινωνία ενός υπολογιστή με περιφερειακά συστήματα. Ένα από αυτά είναι το memory stick που αποθηκεύουμε τα αγαπημένα σε όλους mp3 (και mp4 πλέον). Το MPEG-1 Audio Layer 3 (3ο Επίπεδο Ήχου [του προτύπου] MPEG-1), γνωστό και ως ΜΡ3 (προφέρεται έμ-πι-θρί), είναι ένα δημοφιλές πρότυπο ψηφιακής κωδικοποίησης ήχου, το οποίο βασίζεται στην απωλεστική συμπίεση αρχείων μέσω ενός αλγορίθμου σχεδιασμένου να μειώνει δραστικά το πλήθος των ψηφιακών δεδομένων που απαιτούνται για την αποθήκευση και ορθή αναπαραγωγή του ήχου, ο οποίος ωστόσο συνεχίζει να ακούγεται σαν πιστή αναπαραγωγή του αρχικού ασυμπίεστου περιεχομένου από τους περισσότερους ακροατές. Εφευρέθηκε από μία ομάδα Γερμανών μηχανικών του Ιδρύματος Fraunhofer, εργαζομένων στα πλαίσια του προγράμματος EUREKA 147 DAB το οποίο έκανε έρευνα επάνω στο ψηφιακό ραδιόφωνο. Το πρώτο ήμισυ του 1995 έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1990, αρχεία MP3 άρχισαν να κυκλοφορούν ευρέως στο Διαδίκτυο. Η επιτυχία του MP3 οφειλόταν κυρίως στην επιτυχία εταιριών λογισμικού και των προγραμμάτων τους όπως το Winamp της Nullsoft (που κυκλοφόρησε το 1997), το mpg123 και το Napster (που κυκλοφόρησε το 1999). Από κοινού αυτά τα προγράμματα έκαναν για τον απλό χρήστη πολύ εύκολη τη διαδικασία της αναπαραγωγής, δημιουργίας, διανομής και συλλογής αρχείων mp3.