Dreamland
Ήμουνα πολύ σκεπτικός ότι αφορά το θέμα dreamland, από την πρώτη μέρα που άκουσα για αυτήν. Οι λόγοι ήταν εμφανέστατοι. Ξέρω πολύ καλά σε ποια χώρα ζω, είμαι στο χώρο σχεδόν 20 χρόνια και ξέρω ότι το άλφα και το ωμέγα είναι το άμεσο κέρδος χωρίς πολλά πολλά. Οι φήμες που ακούγονταν στα διάφορα πηγαδάκια σχετικών με το χώρο δεν ήταν και ότι πιο αισιόδοξο.
Παρόλη την αισιοδοξία του God is a DJ.gr director, Κυριάκου Μαραγκού – που από νωρίς συμμετείχε στο djs management του φεστιβάλ, οι φήμες αυτές σε έκαναν να πιστεύεις ότι ήρθε άλλη μια πιθανή αποτυχια που θα απογοήτευε όλους τους επισκέπτες. Μπορώ όμως να διαψεύσω αυτές τις φήμες μετά το πέρας του τριημέρου… η Dreamland δείχνει ότι ήρθε για να μείνει.
Πίσω όψη του stage της Dreamland
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως με μια σειρά. Αρχικά να σας πω ότι ήμουνα πάνω στο stage τρία δωδεκάωρα, οπότε γνωρίζω από πρώτο χέρι πολλά πράγματα. Δε θα ασχοληθώ με το θέμα της οργάνωσης, καθότι δεν είναι δική μου δουλειά. Σίγουρα ο καθένας από τους επισκέπτες είναι λιγότερο η περισσότερο ευχαριστημένος-δυσαρεστημένος ανάλογα την εμπειρία του. Μη ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για εγχείρημα που ξεκίνησε με φήμες και γιγαντώθηκε βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου.
Πέρα από τα θέματα οργάνωσης εγώ έχω να σας πω και άλλα που λίγοι ίσως αντιλήφθηκαν. Ο ήχος παρόλο που ήταν πολύ καλός ποιοτικά (όταν κάποιοι ΔΕΝ κοκκίνιζαν το μίκτη…) δεν ήταν αρκετός σε ένταση. Καλώς ή κακώς σε τέτοια φεστιβάλ πρέπει ο ακροατής να φεύγει «κουφός». Με την καλή έννοια.
Αν ο ήχος είναι ποιοτικά καλός (που ήταν) κανείς δε κουφένεται με λίγη παραπάνω ένταση. Η μουσική είναι τέτοια που θέλει ένταση, θέλει να νιώθεις μέσα σου το μπάσο, πώς να το κάνουμε… Όπως και να έχει επειδή κανείς μας δε γνωρίζει τις συνθήκες που στήθηκε όλο αυτό που είδαμε, δε μπορεί να κρίνει τον επαγγελματία που έστησε τον ήχο. Για τα φώτα ισχύουν τα ίδια. Λίγο η απειρία τέτοιων μαζικών event ηλεκτρονικής μουσικής, λίγο ο σχετικά φτωχός εξοπλισμός, δεν ήταν αυτό που περιμέναμε ως αναμενόμενο. Η προσπάθεια μετράει πάντως!
Ας πάμε τώρα στο σημαντικότερο ίσως όλων. Στο θέμα της μουσικής. Ακούσαμε πολλών ειδών μουσικές. Για όλα τα γούστα. Ίσως ήταν λίγο λάθος οι ώρες μερικών καλλιτεχνών-dj αλλά κάπως έπρεπε να βγούνε και γενικά δεν ήταν άσχημο το πρόγραμμα, σύμφωνα με το είδος του καθενός. Τα παράπονα τύπου «δεν ακούσαμε ποιοτική μουσική» τα ακούω βερεσέ.
Κάποιοι νομίζανε ότι πήγαν σε υπόγειο του Κολωνακίου χωρίς καν να κοιτάξουν το line up. Γνώμη μου είναι ότι όσοι dj και παραγωγοί (τα ξεχωρίζω να ξέρετε), ήρθαν και προσαρμόστηκαν στο κλίμα, σε αυτό που έβλεπαν, στην αίσθηση που τους έβγαζε όλο αυτό το σκηνικό, τα πήγαν περίφημα. Πώς να το κάνουμε, το κλίμα σήκωνε λίγο πριόνι παραπάνω. Ο καθένας στο είδος του, δεν είπαμε να βαρέσουν edm όλοι. Για παράδειγμα, προσωπικά είμαι fan της καλής κλασικής house με ακούσματα από deep (όχι μιζέρια) tribal, λίγο progressive κτλ. όσοι με γνωρίζουν ξέρουν. Αλλά εκεί, πώς να το κάνουμε, ήθελα να ακούσω progressive!
Σου έβγαζε παραπάνω bpm η όλη φάση. Να ‘ναι καλά ο δάσκαλος που με υπερκάλυψε. Όσοι δεν προσαρμόστηκαν και απλά ήρθαν και κάνανε το κομμάτι τους, πήραν και το ανάλογο feedback. Τα dj-ιστικα θα τα πούμε όμως και πιο αναλυτικά σε άλλα άρθρα.
Ακούσαμε λοιπόν πολύ μουσική, εμπορική και μη. Ακούσαμε πολλά ίδια κομμάτια από διάφορους dj’s και παραγωγούς, ακούσαμε pre-recorded, ακούσαμε laptop, είδαμε κονσόλες extra να μη μπαίνουν καν στο ρεύμα, αλλά ευτυχώς ήταν πολύ μικρό το ποσοστό όλων αυτών. Και εκεί φίλοι μου κερδίζουμε την tommorowland, όπου το pre-recorded είναι διαταγή της οργάνωσης για αρκετούς λόγους.
Για όσους λοιπόν κατακρίνουν από την πρώτη προσπάθεια την dreamland έχω να δείξω την φωτογραφία από κάτω, που δείχνει το stage της πρώτης tommorowland. Και πάλι πιστεύω ότι οργανωτικά σίγουρα ήταν καλύτερη η πρώτη tommorowland, αλλά όπως σας είπα στην αρχή, μη ξεχνάτε που ζούμε (λατρεύω τη χώρα μου, αλλά είμαι ρεαλιστής). Οι διοργανωτές μέσα στην φεστιβαλική απειρία τους, είχαν μια πολύ καλή ιδέα και την κάνανε πράξη, με όλο το ρίσκο που πήρανε εν μέσω κρίσης.
Η διάφορά έγινε από κάποιους ανθρώπους που δούλεψαν με πάθος επί μήνες και φυσικά, εσάς!
Εσείς απογειώσατε την ιδέα και την κάνατε ένα πραγματικά αξέχαστο τριήμερο, με όλη τη μαγεία που είχε το τοπίο και το σκηνικό. Προσωπικά λέω ένα μπράβο στη dreamland, και χίλια στον κόσμο.
Dreamland θα είμαι και του χρόνου εκεί!
(πιο αυστηρός όμως!)