Γράφει ο Κυριάκος Μαραγκός
Νιώθω τυχερός, που ξεκίνησα το DJing στα 13 μου, σε άλλες εποχές με διπλά κασσετόφωνα, βινύλια, τον ηγεμόνα των πικάπ το απίθανο Technics SL 1200 MK2 (το κλασσικότερο ίσως dj μηχάνημα – ever) και κατόπιν τα cds αρχικά στα DENON και μετά στα Pioneer cdj players!
Νιώθω τυχερός, διότι έμαθα να εξασκώ το αυτί αυθεντικά, βήμα προς βήμα … Αισθάνομαι συγκίνηση για τον κάθε ένα από τους 7.000 δίσκους που έχω στη κατοχή μου και που αναπολώ μαζί τους κάθε ανάμνηση σχολικού χορού, bar/club residency, dj event κτλ…
Είναι πολλά τα θετικά του DJing της δικής μου γενιάς! Είναι κυριώς ρομαντικά, αυθεντικά και vintage!
Θέλω να είμαι πραγματιστής όμως. Το σημερινό DJing έχει κι αυτό τις δικές του χαρές, έχει μεγάλες διαφορές και κυρίως έχει κάνει ένα τεράστιο άλμα με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Το ότι η τεχνολογία μπήκε στο DJing δεν είναι κατ’ επέκταση αρνητικό, παρόλου που σίγουρα έχει και αρκετές τέτοιες επεκτάσεις. Η τεχνολογία είναι εξέλιξη και η εξέλιξη είναι καλυτέρευση ζωής και συνθηκών! Το DJing στο σήμερα, με την ευκολία της τεχνολογίας με το laptop και τον controller -δηλαδή στην ουσία το νηπιαγωγείο – έχει δώσει απλόχερα τη δυνατότητα σε χιλιάδες παιδιά να μπουν στον χώρο και να τον γνωρίσουν.
Τα νέα παιδιά μαθαίνουν αυτά που βλέπουν, όχι από ιστορίες από 40αρηδες σαν κι εμένα, αλλά από τα εκατοντάδες dj tutorials για κάθε μοντέλο που επιλέγουν στο youtube! Οι πιτσιρικάδες δεν βλέπουν κάποιον άλλο να παίζει και προσπαθούν να τον μιμηθούν, όπως κάναμε εμείς – αλλά στήνονται μπροστά στην οθόνη και αντιγράφουν τη στάση του σώματος στο booth του Ingrosso!Συνηθίζουν να κάνουν προπόνηση από τη 1η μέρα με το SYNC πατημένο και δεν τους ενδιαφέρει να πιάσουν μπότα με το αυτί και με το πόδι να συγχρονίζει!
Όλα αυτά είναι διαφορές, μπορεί πολλοί παλιοί να την «λένε» στους νέους … αλλά από την άλλη μπορεί αυτό να μη σημαίνει και τίποτα!
Ένας «καλός» DJ στο σήμερα με τις διαφορετικές ανάγκες και την διαφοροποίηση του επαγγέλματος σε μουσικές τάσεις και διαφορετικά genre δεν είναι κατ’ επέκταση ο «τεχνίτης» DJ που αναγκαστικά έπρεπε να ήμουν εγώ!
Ο DJ στο σήμερα πρέπει να είναι και να δουλεύει σαν πολυμηχάνημα! Πρέπει να ακούει και να επιλέγει τη σωστή μουσική στο είδος που παίζει, πρέπει να κάνει πάντα practice με τα μηχανήματα που έχει ή που παίζει στα μαγαζιά που εμφανίζεται, αλλά πρέπει συνάμα να κάνει marketing του εαυτού του, να επιλέγει τις παρέες του σύμφωνα με το τι παίζει για να είναι παράλληλα και πελάτες στο μαγαζί του, να συνθέτει μια πολύ καλή social media δομή με καλά & έξυπνα post, να ξέρει τα βασικά του Photoshop ή να επιλέγει γραφίστα, να προσέχει την εξωτερική του εμφάνιση και να ζει λίγο ως πολύ την DJing ζωή του σαν superstar!
Έτσι όπως έχει δομηθεί σήμερα ο χώρος και με την απαραίτητη συνεισφορά – υποστήριξη ανθρώπων μέσα στα πράγματα, μπορέσει να ξεχωρίσει … πολλές φορές καν χωρίς τεχνική!
Είναι αυτό DJing? Είναι αυτό άποψη;
Μπορεί σαν παλαιότερος να μη θέλω να το ασπαστώ! Αλλά νομίζω ότι αυτό ζούμε σήμερα και πρέπει να το δεχθούμε ή αν θέλετε να δουλέψουμε όλοι μαζί περισσότερο για να το καλυτερεύσουμε και να ξεχωρίσουμε τους πολύ αξιόλογους αυτής της νέας γενιάς που υπάρχουν πολλοί και καλοί, όπως ακριβώς και στα χρόνια μου!
Αφορμή για όλο αυτό το πρωινό συλλογισμό, είναι η έμπνευση που πήρα από ένα νέο παιδί, από την αγαπημένη μου Ρόδο! Σεμνά και ταπεινά, με ευγενικό τρόπο με προσέγγισε για να μου δείξει πως θέλησε με πρωτότυπο τρόπο να περάσει την εικόνα του!
Είναι αλήθεια πως το video σήμερα, ειδικά από την ώρα που οι κάμερες gopro είναι παντού ως 3ο μας μάτι, έγιναν ένα με το χτίσιμο μια νέας γενιάς από dj profiles, aftermovies σε gigs/festivals κτλ. Η άμεση επίδραση της εικόνας, έφερε την εικονική επανάσταση στα socials και φυσικά τη μέγιστη οντότητα της φράσης PROMO κάτι αναγκαίο στις μέρες μας!
Ο Mike Kiotos από τη Ρόδο, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Branislav Zvada δείχνει με ένα καταπληκτικό τρόπο, πως είναι το DJing σήμερα! Είναι κάτι λίγο από Miami Ultra, χλιδή τύπου Ibiza clubs και τιτανομέγιστου feeling μέσα στο dancefloor φυσικά και μόνο με πρωταγωνιστή τον DJ!
Είναι ένα δείγμα της δίψας, αλλά και της διαφορετικής απόχρωσης της εικόνας που έχει ο DJ σήμερα για διάκριση και απόδοση τα της «εικόνας» του προς το κοινό του! Μπράβο στον Mike διότι, χωρίς το brand «όνομα» έφτιαξε κάτι που πολλοί επώνυμοι θα ήθελαν για τ
ο portofolio τους!
Κλείνοντας, το μόνο που σκέφτομαι και χαμογελώ είναι πως όταν εγώ έκανα residency στα Ελληνικά νησιά στα 90s το marketing μου όπως και το promo μου, το όφειλα αποκλειστικά και μόνο στο χειροκρότημα του κοινού που έμενε στο club εκεί κοντά στις 07.00 το πρωί!
Ωραίες εποχές και οι δύο!
Ας αγκαλιάσουμε και υποστηρίξουμε τους νέους και ΙΚΑΝΟΥΣ μας DJs … το έχει ανάγκη ο χώρος!